این تحقیق عمدتا یک سری از آزمایش های ظرفیت باربری در مقیاس آزمایشگاهی که برروی یک پی دایره ای انجام گرفته است و همچنین بهبود ظرفیت باربری و کاهش نشست یک بستر دانه ای مسلح شده ( rgb ) با ژئوگرید ( ناشی از پیش تنیدگی مسلح کننده ) قرار گرفته برروی خاک ضعیف را بررسی می کند . پارامترهای متغیر تحقیق پیش رو شامل نیروی پیش تنیدگی ، فاصله قائم بین ژئوگریدها و ضریب اندرکنش خاک – ژئوسنتتیک ( ) می باشند . افزایش پیش تنیدگی در مسلح کننده ژئوگرید منتج به بهبود قابل ملاحظه در ظرفیت باربری و پاسخ نشست rgb ژئوگرید پیش تنیده خواهد شد . بهبود ظرفیت باربری با پیش تنیدگی دو محوره بیشتر از پیش تنیدگی تک محوره خاک می باشد . نتایج آزمایشگاهی به منظور اعتبار سنجی مدل عددی پیشنهادی مورد استفاده قرار می گیرند . در این تحقیق ، تحلیل به روش اجزای محدود با استفاده از برنامه plaxis v 8.2 به منظور مطالعه اثر پیش تنیدگی مسلح کننده انجام شده است . از نتایج این تحقیق این است که 85/0 = دارای بیشترین مقدار تنش و کرنش قابل تحمل می باشند و فاصله قائم میان لایه های مسلح کننده 2 = h متر دارای بیشترین مقدار تنش و کرنش قابل تحمل می باشند .