این پژوهش با هدف اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دختر دوره ابتدایی انجام شد. برای این منظور 58 نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند که 29 نفر در گروه آزمایش و به شیوه ترکیبی (تلفیقی از روش های آموزشی سنتی و الکترونیکی) و 29 نفر دیگر در گروه کنترل با همان شیوه رایج تحت آموزش قرار گرفتند. انگیزش پیشرفت ازطریق پرسشنامه انگیزش پیشرفت هرمنس از طریق پیش آزمون و پس آزمون اندازه گیری شد. برای بررسی پیشرفت تحصیلی نیز از نتایج کارنامه ارزشیابی توصیفی ترم 1 و 2 دانش آموزان استفاده شد. داده ها ی بدست آمده با استفاده از روش تحلیل کوواریانس و آزمون خی دو مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که تدریس مبتنی بر یادگیری ترکیبی بر انگیزش پیشرفت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان تأثیر مثبت داشته است، به طوری این که دانش آموزان در کارنامه ارزشیابی توصیفی ترم 2 از امتیاز بالاتری برخوردار بودند.