پژوهش حاضر با هدف بررسی زهد و جلوه¬های عینی آن از نوع توصیفی، تحلیلی است که برای پاسخ به سؤالات زیر طراحی شده است؛ نخست اینکه حقیقت زهد چیست؟ و دیگر اینکه جلوه-های عینی آن در اخلاق فردی، اجتماعی و سیاسی چه چیزهایی می¬باشند؟ در پاسخ به سؤال اول گفته می¬شود زهد به معنای بی¬رغبتی به دنیا و اکتفا کردن به آن به اندازه ضرورت می¬باشد.و مقصود از جلوه¬های عینی زهد در اخلاق فردی، عینیت بخشیدن به همین معنا می¬باشد، به گونه¬ای که زهد در تمام جوانب زندگی فرد قابل مشاهده شود، این زهد در اخلاق فردی می¬تواند در عرصه¬های مختلفی مانند دنیاگریزی، آزادی از بند اسارت¬های مادی، زهد در خوراک و پوشاک و زهد در بهره¬مند شدن از خوشیها و لذات تجلی کند. در رابطه با جلوه¬های عینی زهد در اخلاق اجتماعی مهمترین محورهای شناخته شده، پرهیز از زهد فروشی در برخورد با مردم، حفظ کرامت انسانی، حضور فعال در عرصه اجتماع و یاری رسانی به نیازمندان تحت عنوان گشاده دستی و مواسات می-باشد. زهد در اخلاق سیاسی نیز دارای جلوه¬¬هایی همچون ساده زیستی، عدالت محوری، زهد در جاه طلبی و همدردی با اقشار ضعیف مردم می¬باشد. به صورت عمده جلوه¬های عینی زهد، اعمال و رفتاری هستند که بر پایه تفکر زهد منشانه از پیشوایان دین صادر شده¬اند.