در سالیان اخیر با معرفی مواد پلیمری، امکان تهیه با قیمت مناسب و بکارگیری روزافزون آنها در صنعت از یکسو و ویژگی های مکانیکی مناسب آنها در میرا نمودن تنش های وارده از سوی دیگر، تفکر استفاده از لایه ها و قطعات تهیه شده از این مواد در بخش هایی از سازه ایجاد گردیده است. وجود خسارت های فراوان هنگام وقوع زلزله از یک طرف و ایجاد وقفه در استفاده از سازه پس از زلزله با ورود مصالح سازه ای به محدوده غیرخطی از طرف دیگر باعث شده است که مهندسین همواره به دنبال راه حل هایی برای کاهش خسارت زلزله و همین طور افزایش مقاومت لرزه ای سازه در محدوده خطی باشند. در این تحقیق با استفاده از یک سیستم ترکیبی متشکل از مواد ویسکوالاستیک و دیوار برشی، انتخاب یک ماده ویسکوالاستیک برای میرا کردن انرژی حاصل از زلزله باعث شده است تا تنش های ایجاد شده در سازه و میزان خرابی ناشی از زلزله کاهش پیدا کند و عملکرد سازه در محدوده خطی باقی بماند. هدف از این طرح ایجاد تاخیر در ورود سازه به مرحله غیرخطی و کاهش خسارت های آن است.