فرایند همگرایی به عنوان یکی از نتایج مدل¬های رشد اقتصادی در سالهای اخیر بررسی شده است. منظور از همگرایی این است که مناطق فقیر دارای نرخ رشد بالاتری نسبت به مناطق ثروتمند بوده، بنابراین مناطق فقیرتر از حیث وضعیت اقتصادی به مناطق ثروتمندتر نزدیک میشوند. در این تحقیق سعی میشود به این سوال اساسی پاسخ داده شود که آیا همگرایی درآمد و همگرایی هزینه در بین استانهای کشور در طی سالهای 1361 تا 1390 مشاهده میشود یا نه، که برای این منظور بنا به روش ایوانز و کاراس (1996) آزمونهای ریشه واحد در دادههای تابلویی جهت بررسی همگرایی بتای مطلق و بتای شرطی به کار بسته شد. نتایج نشان میدهد طی دوره مذکور برای استانهای کشور همگرایی بتای شرطی و بتای مطلق برای هزینهها و درآمدها مورد تأیید میباشد.