امروزه برای داشتن یک سیستم کشاورزی پایدار، استفاده از نهاده هایی که جنبه های اکولوژیکی سیستم را بهبود بخشند و مخا¬طرات محیطی را کاهش دهند ضروری به نظر می رسد . در این راستا به منظور بررسی تاثیر سطوح مختلف کودهای دامی و کود بیولوژیکی نیتروکسین بر روی برخی خصوصیات رویشی، زایشی و عملکرد گیاه دارویی ماریتیغال، آزمایشی در سال زراعی 92-1391 در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در قالب طرح بلوک های کاملا تصادفی با سه تکرار و هفت تیمار اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل شاهد(بدون استفاده از کود)،کود مرغی به ترتیب به میزان 15و 5/7 تن در هکتار، کود گاوی به ترتیب به میزان 30 و 15 تن در هکتار، کود مرغی و گا¬وی به صورت تلفیقی به ترتیب 5/7 و 15 تن در هکتار و کود بیولوژیکی نیتروکسین بودند. در این تحقیق صفاتی از جمله ارتفاع گیاه، ارتفاع ساقه گل دهنده، قطر کپیتول، تعداد کاپیتول های اصلی، تعداد کاپیتول های فرعی ، تعداد کاپیتول کل، تعداد دانه، طول دانه، عرض دانه، وزن هزار دانه، درصد روغن، عملکرد دانه در هکتار، عملکرد روغن در هکتار و ترکیبات روغن اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که مصرف سطوح مختلف کود های دامی و مخلوطی از آنها در خاک باعث معنی دار شدن برخی صفات نام برده شده است. بیشترین تعداد بذ ر درکپیتول، ارتفاع بوته، ارتفاع ساقه گلدهنده، طول بذر، قطر کپیتول و عملکرد در هکتار مربوط به تیمار کود گاوی 30 تن در هکتار، بود .بقیه صفات ذکر شده هم تفاوت معنی داری باهم نداشتند . کاربرد کود بیولوژیکی نیتروکسین تنها بر روی تعداد دا¬نه و وزن هزاردانه تاثیر معنی داری نسبت به شاهد دا¬شت. اما بروی سایر صفات تاثیر معنی داری نداشت