مسوولیت مدنی که سابقأ به¬عنوان یکی از شاخه¬های فرعی حقوق مدنی مورد توجه قرار می¬گرفت امروز با توجه به اهمیت عملی و نظری آن، یکی از مباحث مهم این رشته محسوب می¬شود؛ زیرا مسوولیت به جبران خسارت، محدود به تخلفات قراردادی نبوده، بلکه قلمرو وسیع الزامات خارج از قرارداد را نیز در برمی-گیرد. از سوی دیگر وجود دو هدف اصلی؛ یعنی برقراری نظم اجتماعی و جبران خسارت زیان¬دیده، بر اهمیت قواعد مسوولیت مدنی افزوده است.یکی از مسایلی که در قلمرو مسوولیت مدنی غیرقراردادی مطرح شده و با جمع آوری مقررات مختلف به صورت یک مجموعه منسجم در این رساله گرد آمده، مسوولیت مالک به جبران زیان¬های ناشی از اموال او می باشد، که آن را مسوولیت مدنی مالک نامیده¬ایم. قواعد مربوط به این مسوولیت در مواردی مانند؛ مسوولیت مالک حیوان یا بنا به¬عنوان اموالی که از کاربرد زیادی برخوردار بوده است دارای پیشینیه دیرین است اصولا مبتنی بر تقصیر است و در مواردی مانند مسوولیت به جبران خسارات ناشی از حوادث رانندگی، تحت حکومت قوانین جدیدتر متناسب با نیازهای روز و خطرات ناشی از وسایل مدرن قرار گرفته است. باید گفت مسوولیت مدنی مالک، مبتنی¬بر رابطه¬ی¬ مالکیت و وظیفه¬ی حفاظت از اموال و اشیا است که به منظور سهولت جبران خسارت، مسوولیت-های عینی بدون نیاز به اثبات تقصیر مالک، در حال گسترش است؛ در این نوع مسوولیت صرف اثبات ضرر و رفتار شخص برای دعوای جبران خسارت کفایت میکند.