درمیان مردم ، اعمالی بصورت منظم و پیوسته و در نهایت هماهنگی برای رفع نیازهای اساسی شان انجام می شود ؛که این اعمال سینه به سینه به آیندگان منتقل می شود . یکی از این قبیل اعمال ، آیینها هستند. در اجرای برخی از مراسم آیینی ، رقص و آواز و موسیقی از عناصر مهم به شمار می روند . حرکات موزون ، برخی در شادی و برخی در غم ، گاهی تند و یا آرام اجرا می شوند . با توجه به اینکه پژوهشگر خود از ایل لُر باوی بوده و از کودکی تاکنون ، از نزدیک با تاریخ و جغرافیای ایل باوی و آداب و سنت های این ایل آشنا بود و نیز با عشق و انگیزه ای که به علم مردم شناسی داشت ، و نیز عشق فروان خود به رقص و حرکات زنان ایل لُر باوی ، موضوع رقص زنان ایل باوی را انتخاب و ضمن آگاهی بر کمبودهای فراوان فرا روی خود در این کار وسیع و کم نظیر میدانی راجع به ایل باوی ، فقط جهت ارایه ی یک اثر علمی دانشگاهی و نیز خدمتی معنوی به مردمشناسی ایران و به ویژه ایل لُر باوی ، تحقیق فرارو را انجام داده است . برای این مطالعه از طایفه های لار و شاه بهرام و شاه زینعلی و گَشین و قلعه ای ها و عالیشاهی و گوهرگانی ، هرکدام به سه خانواده مراجعه شد و از اطلاعات آنها در این راه استفاده شد. این پژوهش می کوشد تا رقص را به عنوان یکی از مولفه های ساختار اجتماعی (گروهی) جوامع بشری به طور عمومی در شهرستان باشت (باوی) از جغرافیای کنونی استان کهگیلویه و بویراحمد به طور خصوصی ، از دیدگاه مردم شناسانه بررسی کند و مطالعه ی مذکور ، به روش مردم شناسی ژرفانگر از طریق مشاهده مستقیم مشارکتی و نیز مصاحبه ، و با حضور چند باره پژوهشگر در میان جامعه آماری و با کمک دستگاه های ضبط صدا و دوربین عکاسی و فیلمبرداری انجام شده است. اثرگذاری و اثرپذیری مردم ایل باوی و رقص هایشان از هم ، در میان اسناد و آثار و میراث مادی و معنوی این قوم مورد کاوش و پژوهش قرار گرفته است . همچنین پیشینه ی قوم باوی و نیز رقص هایشان و چیستی حاکم بر حرکات موزون درمیان زنان این قوم و سیر تاریخی این رقص ها و دگرگونی های ایجاد شده بررسی می شود . یافته ها نشان می دهند که مردم ایل باوی با توجه به تاریخ و قدمتشان ، آداب و فرهنگ و شرایط محیطی ، هنرهای ویژه ی خودشان را داشته اند . این یافته ها دربرگیرنده ی رقص های قوم باوی با همه فراز و فرودهایش نیز می شود . از جمله کسانی که توانست از مکتب کارکرد گرایی به عنوان یک ابزار در زمین تحقیق استفاده کند مالینوفسکی بوده است . بنابراین در این تحقیق از مکتب کارکرد گرایی ، در جهت بررسی و تحلیل رقص فولکلوریک پرداخته می شود . پژوهشگر در این مطالعه به این نتیجه رسیده است که ایل باوی با تاریخ کهن ولی تقریبا مجهول مانده ی خودش ، سرشار از عناصر پویایی یک فرهنگ و جامعه ی ایلی بوده و دارای مولفه های مهمی برای پژوهش های مردم شناسی است که از جمله ی آن همین موضوع حرکات موزون زنان ایل باوی بوده است . در این تحقیق به روشنی نشان داده شده است که زنان ایل باوی ، انسان هایی پویا و فعال و دارای هنرهای گوناگونی اند که تنوع رقص این زنان و رنگ و جنس و انواع لباس هایشان خود گواه این مدعاست ولی امروزه بعضی از عناصر فرهنگی ایل لُر باوی در خطر فراموشی قرار گرفته اند و کم کم در دالانهای عبور از مدرنیته ، رنگ می بازند . به گونه ای که نیاکان ما از رقص ها و سنت هایی می گفتند ، که تا اواخر سلسله ی پهلوی نیز جاری بوده اند ولی اینک حتی نامی از آنها نیست.