هدف اصلی از پژوهش حاضر عبارت است از بررسی رابطه مهارت¬های ارتباطی بر خودکارآمدی معلمان و اینکه آیا مولفه¬های مهارت¬های ارتباطی می¬تواند نقش موثری بر خودکارآمدی معلمان داشته باشند؟. جامعه آماری را کلیه معلمان متوسطه دو ناحیه 2 و 5 آموزش و پرورش شهر اصفهان تشکیل می¬دهند. این تعداد شامل 500 نفر می¬باشند که نمونه مورد مطالعه بر اساس جدول مورگان200 نفر تعیین شد که پرسشنامه بین 250 نفر به صورت تصادفی خوشه¬ای توزیع شد، روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و به طور مشخص مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است. در این پژوهش از دو پرسشنامه مهارت¬های ارتباطی کوئین دام (2004) و خودکارآمدی معلمان اسچانن، موران و وولفولک(2001) با طیف 5 گزینه¬ای لیکرت استفاده شده که این پرسشنامه¬ها میان 250 نفر از معلمان مدارس متوسطه شهر اصفهان توزیع شد، که از این میان 221 پرسشنامه انتخاب و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. روایی محتوایی دو پرسشنامه توسط صاحبنظران مدیریت و روایی سازه آن با استفاده از تحلیل عاملی تأییدی مورد تأیید قرار گرفت و پایایی پرسشنامه های مهارت ارتباطی و خودکارآمدی معلمان با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب 733/0 و 924/0 تعیین شده است.