اتصالات، از لحاظ گیرداری به سه دسته صلب، نیمه صلب و ساده تقسیم بندی می شوند. این تقسیم بندی بر اساس درصد گیرداری اتصال صورت می پذیرد. یکی از متداول ترین حالات اتصال ساده، اتصال تیر توسط نبشی جان و یا ورق جان می باشد. عمده طراحان این نوع اتصال را جزو اتصالات مفصلی طبقه بندی می کنند. اتصال ساده باید به گونه ای طرح شود که مقاومت لازم برای انتقال نیروی برشی را داشته و در عین حال به اندازه ای انعطاف پذیر و نرم باشد که انتهای تیر به راحتی دوران کرده و نیاز دورانی تیر ارضا گردد. درصد گیرداری اتصال با ورق جان در مقایسه با نبشی جان بالا بوده و با افزایش ارتفاع ورق اتصال، این گیرداری افزایش می یابد به طوریکه در برخی حالات ممکن است این نوع از اتصال جزو دسته اتصلات نیمه صلب قرار می گیرد. در این پژوهش هدف بررسی درصد گیرداری اتصال با ورق جان و همچنین مقایسه آن با درصد گیرداری با نبشی جان می باشد.