پژوهش حاضر با هدف مقایسه تاثیر شیوه های ارزشیابیسنتی با توصیفی بر میزان خلاقیت دانش آموزان دوره ابتدایی شهرستان آران و بیدگل در سال تحصیلی1393-1392 صورت گرفته است.این پژوهش در چارچوب رویکرد کیفی و با استفاده از روش تحقیق پدیدار شناسی صورت گرفته و ابزار جمع آوری داده ها مشاهده ومصاحبه های نیمه ساختاریافته بود.در این پژوهش از روش نمونه گیری موارد مطلوب استفاده شده است. نتایج پزوهش حاضر که حاصل مصاحبه با 20 نفر از کارشناسان و آموزگاران دوره ابتدایی مدارس آران و بیدگل است. نشان داد که تعدادکمی از مصاحبه شوندگان با روش های پرورش خلاقیت آشنایی داشتند . همچنین با توجه به نقش مهم کلاس های ضمن خدمت در پیشبرد اهداف آموزشی اغلب مصاحبه شوندگان در هیچ کلاس آموزشی پرورش خلاقیت شرکت نکرده بودنداین در حالی است که در برنامه درسی ملی تاکید زیادی بر روی پرورش خلاقیت در دانش آموزان به عنوان یک اصل مهم شده است. معلمان مصاحبه شونده در این تحقیق با اشاره به تاثیر مهم شرایط و جو کلاسی در گرایش بیشتر دانش آموزان به بروز خلاقیت اعتقاد داشتند که شرایط و جو کلاسی در طرح ارزشیابی توصیفی به واسطه حذف نمره و بدنبال آن کاهش استرس شرایط بهتری را برای پرورش خلاقیت دانش آموزان ایجاد کرده است. به اعتقاد مصاحبه شوندگان از بین شیوه های مختلف آموزشی روش مشارکتی به عنوان یکی از روش های مورد استفاده در ارزشیابی توصیفی بهتر می تواند در بروز و پرورش خلاقیت دانش آموزان موثر باشد. ونیز اغلب مصاحبه شوندگان بر این اعتقاد داشتند که روش توصیفی برای اجرای بهتر فعالیت های خلاقانه در کلاس و در نتیجه گرایش دانش آموزان در بروز خلاقیت خود موثرتر است به شرطی که آنچه در برنامه و طرح ارزشیابی توصیفی آمده است قابلیت اجرایی پیدا کند.