در این پژوهش، اثر تنظیم کننده های رشد گیاهی (tdz، ba، kinetinو 2ip) در غلظت های مختلف، قسمت های مختلف لپه و دوره تاریکی بر باززایی مستقیم شاخه از لپه های gf677 و نیز ریشه زایی شاخه ها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین باززایی غیر مستقیم شاخه از کشت جنین و اثر تنظیم کننده های رشد مختلف (2,4-d و ba) بر پینه زایی، باززایی شاخه و ریشه زایی شاخه ها نیز بررسی شد. نتایج نشان داد، tdz به طور معنی داری نسبت به سایر سایتوکنین ها بیشترین درصد باززایی (8/68) و نیز بالاترین تعداد شاخه در هر لپه (2/5) را ایجاد کرد. همچنین جهت باززایی مطلوب شاخه از لپه، کاربرد محیط کشت ql، قطعات نزدیک به محور جنینی و نیز تیمار تاریکی به طور معنی داری سبب افزایش میزان باززایی شدند. جهت ریشه زایی شاخه های بدست آمده، محیط کشت ms/2 به همراه ویتامین های b5 و iba با غلظت 2 میلی گرم در لیتر و یا کاربرد 1000 میلی گرم در لیتر iba به روش فروبری سریع اثر معنی داری بر شاخص های ریشه زایی داشتند. در باززایی غیر مستقیم شاخه کاربرد ga3 سبب افزایش پینه زایی ریزنمونه های جنین شد که این اثر تنها در حضور القاء پینه زایی با 2,4-d و ba صورت گرفت. در مرحله اندام زایی، بیشترین درصد باززایی شاخه (90%) و بالاترین تعداد شاخه (6/16) در هر ریزنمونه پینه با 2 میلی گرم در لیتر ba بدست آمد. بیشترین میزان ریشه زایی (100%) با کاربرد 2 میلی گرم در لیتر iba مشاهده شد. گیاهچه های ریشه دار شده حاصل باززایی مستقیم از لپه و گیاهچه های ریشه دار شده حاصل از باززایی غیرمستقیم از جنین پس از انتقال به محیط خاکی به ترتیب به میزان 70% و 85 % در شرایط گلخانه سازگار شدند.