موضوع مورد بررسی در این تحقیق بررسی تأثیر برنامه ریزی درسی در کاهش تهدیدات نرم علیه دانش آموزان می باشد و برنامه ریزی درسی به عنوان متغیر مستقل و تهدیدات نرم نیز به عنوان متغیر وابسته مطرح است. در این پژوهش با استفاده از روش تحقیق پیمایشی و با گردآوری داده ها و اطلاعات مورد نیاز بوسیله پرسشنامه محقق ساخته و منابع کتابخانه ای و ارائه آماره های توصیفی و استنباطی نسبت به بررسی فرضیه های مطرح شده تحقیق اقدام گردیده است. جامعه آماری تحقیق، شامل کلیه معلمین دبیرستان های دخترانه شهر تهران می‏باشد. مسئله مورد بررسی نیز؛ تأثیر برنامه ریزی درسی جهت مقابله با تهدیدات نرم دشمنان در ابعاد فرهنگی و سیاسی علیه دانش آموزان دختر مقطع دبیرستان در سطح شهر تهران می‏باشد. در نتیجه تحقیق و آزمون فرضیه اول مطرح شده در این پژوهش می توان عنوان کرد که برنامه ریزی درسی در کاهش تهدیدات نرم در بُعد فرهنگی علیه دانش آموزان مقطع دبیرستان تأثیرگذار می باشد، زیرا که در نتیجه آزمون آماری، سطح معناداری برابر (001/0) است و از آنجایی که برای معنادار بودن فرضیه بایستی میزان معناداری کمتر از 05/0 باشد، پس شرط معناداری در این فرضیه برقرار بوده و در نتیجه فرضیه ho رد و فرضیه h1 مورد پذیرش قرار گرفت. همچنین، بر اساس مقایسه توصیفی بین پارامترهای در نظر گرفته شده برای بُعد فرهنگی تهدیدات نرم، بیشترین تأثیر برنامه ریزی درسی بر شاخص دانش عمیق دانش‏آموزان درباره فرهنگ خود (در مجموع 23 درصد) و کمترین تأثیر، شاخص شیوع و گسترش مواد مخدر در دبیرستان‏ها ( 4 درصد) می‏باشد. در بررسی فرضیه دوم پژوهش نیز می توان عنوان کرد که برنامه ریزی درسی در کاهش تهدیدات نرم در بُعد سیاسی علیه دانش آموزان مقطع دبیرستان تأثیرگذار می باشد، زیرا در نتیجه آزمون آماری، سطح معناداری برابر (003/0) می باشد و از آنجایی که برای معنادار بودن فرضیه بایستی میزان معناداری کمتر از 05/0 باشد، پس شرط معناداری در این فرضیه برقرار بوده و در نتیجه فرضیه ho رد و فرضیه h1 مورد پذیرش قرار می گیرد. همچنین بر اساس آمار توصیفی در بعد سیاسی تهدیدات نرم، بیشترین تأثیر برنامه ریزی بر شاخص عدم مشارکت دانش آموزان در عرصه های مهم سیاسی کشور مانند انتخابات (در مجموع21درصد) و کمترین تأثیر، شاخص بصیرت سیاسی (5 درصد) بوده است. همچنین با بررسی فرضیه اصلی تحقیق با عنوان «برنامه ریزی درسی در کاهش تهدیدات نرم علیه دانش آموزان مقطع دبیرستان تأثیرگذار می باشد» و با بدست آوردن سطح معناداری (002/0) در نتیجه آزمون انجام شده، این فرضیه نیز مورد تأیید قرار گرفته و می توان عنوان نمود که برنامه ریزی درسی در کاهش تهدیدات نرم علیه دانش آموزان مقطع دبیرستان تأثیرگذار می باشد.