جلوگیری از فروریزش سازه¬ها یکی از مبانی طراحی¬های لرزه¬ای متداول است. اغلب سازه¬ها پس از رخداد زلزله دچار تغییرمکان نسبی ماندگار شده و بهره¬برداری از ساختمان، نا¬ممکن و در مواردی بازسازی، هزینه¬های سنگینی را طلب می¬کند. در طول دو دهه گذشته، محققین سازه و زلزله، سیستم¬های لرزه¬ای جدیدی را معرفی کرده¬اند که به سیستم¬های مرکزگرا معروفند و علاوه بر قابلیت استهلاک انرژی و کاهش خسارت به سازه، تغییرشکل¬های ماندگار کمتری به سازه تحمیل می¬کنند. افزودن سیستم مرکزگرا به دیوارهای برشی پیش-ساخته، حرکت گهواره¬ای آن را افزایش داده وتغییرمکان نسبی ماندگار در بالاترین تراز دیوار را کاهش می¬دهد. در این پژوهش سه نمونه آزمایشگاهی که شامل دو نمونه دیوار برشی بتن مسلح پیش¬ساخته¬ ترکیبی و یک نمونه دیوار برشی بتن مسلح پیش¬ساخته جایگزین می¬شود و یک نمونه دیوار برشی بتن مسلح پیش¬ساخته با ابعاد واقعی با تمام جزئیات در نرم¬افزار اجزای محدود مدل¬سازی شده و پس از انجام تحلیل غیرخطی عددی، پاسخ آن در برابر بارهای جانبی ناشی از زلزله و بارهای ثقلی مورد بررسی قرار گرفته است. در این تحقیق در مجموع 53 مدل عددی ساخته شد که از این تعداد 19 تا برای صحت¬سنجی و دیگر نمونه ها برای تحلیل پارامتری به کار گرفته شدند. نتایج به دست آمده نشان می¬دهد که نحوه مدل¬سازی در تطبیق با فیزیک نمونه-های آزمایشگاهی به خوبی انجام شده است. پارامترهای موثر در تأمین حرکت گهواره¬ای دیوار و رفتار لرزه¬ای آنها نیز در تحلیل¬های عددی مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین نتایج حاصل از بررسی نمونه طراحی شده با ابعاد واقعی و تحلیل عددی آن، نشان داد که می¬توان هرگونه از دیوارهای مشابه را به صورت استاتیکی غیرخطی تحلیل و طراحی نمود.