استفاده از شبکه های حسگر بیسیمدر دهه اخیر رشد چشمگیری داشته است. مسیریابی در این شبکه ها باید ویژگی هایی مانند کارا بودن به لحاظ مصرف انرژی، مقیاس پذیری و گردآوری و تجمیع داده ها در محیط های وسیع را مورد توجه قرار دهند. یکی از مسائل مهم وچالش برانگیز در شبکه های حسگر مسأله انرژی و دوره فعالیت گره ها در شبکه است. برای افزایش طول عمر گره ها می توان از روش های متفاوتی استفاده کرد که یکی از این روش ها توازن بار در بین گره های شبکه، به هنگام انتقال داده ها در بین گره های منبع و مقصد است.در این پایان نامه سعی برآن است که عملکردسه پروتکل مسیریابی,leacholsrو aodvبا معیارهای مختلفیمورد بررسی ومقایسه قرار گیرند تا بتوان در جهت کاهش مصرف انرژی،برتری هریک را نسبت به دیگری سنجید. گروهبندی گرهها درخوشهها، بطور وسیعی توسط جوامع تحقیقاتی برای رفع چالشهای موجود پذیرفته شده است. از مهمترین پروتکل های خوشه بندی در شبکه های حسگر بیسیم پروتکل leach می باشد. در این پروتکل یک مدل احتمال خوشه بندی و انتخاب سرخوشه ها برای توزیع مصرف انرژی ارائه شده است.پروتکلمسیریابی aodvاز روش مبتنی بر تقاضا برای یافتن مسیر استفاده می کند، یعنی مسیر فقط هنگامی که گرهمبدأنیازبهفرستادنبسته هایدادهدارد،ایجادمی شود. olsrیک پروتکل مسیریابی فعال است، و دارای این مزیت می باشد که مسیرها بطور دائم در دسترساندکه ناشی از طبیعت فعالش است.کارآیی برتر پروتکل leach با بررسی پارامترهای موثر در کاهش مصرف انرژی در مقایسه با پروتکل های aodv و olsr، در شبیه سازی به اثبات رسیده است.