هدف اصلی پژوهش حاضر بررسی تأثیر استفاده از آزمایشگاه علوم بر خلاقیت و پیشرفت تحصیلی دانش-آموزان شهر تبریز است.جامعه آماری تحقیق نیز شامل کلیه دانش آموزان پایه چهارم ابتدایی ناحیه 4 شهر تبریز در سال تحصیلی 92-93 می باشد. جهت تعیین نمونه آماری به روش تصادفی خوشه ای از بین مدارس مورد نظر دو مدرسه انتخاب و از هر مدرسه بصورت تصادفی دو کلاس انتخاب شد. تحقیق حاضر از نظر کنترل شرایط تحقیق یک بررسی نیمه تجربی و از نظر دامنه یک مطالعه خرد و از نظر زمانی یک بررسی مقطعی بوده است. در این تحقیق برای سنجش میزان خلاقیت از آزمون خلاقیت تورنس و برای سنجش پیشرفت تحصیلی ازآزمون پیشرفت تحصیلی محقق ساخته استفاده شده است. همچنین جهت تعیین اعتبار پرسشنامه پیشرفت تحصیلی از اعتبار محتوایی و جهت تعیین پایایی ازآزمون کودرریچاردسون استفاده شده است. قابل ذکر است که تدریس درس علوم برای هر دو گروه در ده جلسه بصورت نظری (گروه کنترل) و عملی (گروه آزمایش) انجام گرفت که نتایج حاصل از آزمون تحلیل کوواریانس نشان داد که تدریس درس علوم با استفاده از آزمایشگاه در افزایش خلاقیت دانش آموزان گروه آزمایش تأثیر نداشته ولی درافزایش پیشرفت تحصیلی موثر بوده است.