امروزه قابلیت کاربرد زیست پلیمرها بخصوص در حیطه بازسازی و تعویض اندام آسیب دیده، به علت ویژگی های منحصربه فرد این مواد در انطباق پذیری با محیط زیست مورد توجه است. سریسین بعنوان محصول فرعی حاصل از فرآیند صمغ گیری ابریشم، بدلیل دارابودن خصوصیاتی چون اثر آنتی باکتریال، مقاومت در برابر اشعه ماورای بنفش و توانایی جذب و آزاد کردن مولکول های مشخص، در کاربردهای آرایشی و دارویی مورد استفاده قرار گرفته است.علاوه براین، نانوذرات سریسین دارای خواص آنتی اکسیدان، ضدتومور و ضدانعقاد خون وهمچنین جذب زیستی برای عناصر می باشند. در این پژوهش، زیست پلیمر سریسین از پساب واقعی صمغ گیری ابریشم استخراج و با روش های مختلف شامل تغلیظ با روتاری، رسوب با اتانول، خشک کردن پاششی و اوره به نانو و میکروذرات سریسین تبدیل گردید. برای بررسی مشخصه های سریسین تولیدشده از شناسایی گروه های عاملی، ساختار کریستالی و آنالیز حرارتی به ترتیب از طیف سنج مادون قرمز(ftir)، پراش اشعه x (xrd) و گرماسنج پویشی تفاضلی(dsc) استفاده و مورفولوژی و توزیع اندازه ذرات با استفاده از میکروسکوپ الکترونی نشر روبشی(fe-sem) بررسی شد.توزیع اندازه نانوذرات سریسین نیز با استفاده از دستگاه تفرق نور دینامیک (dls) بررسی گردید. پارامتر های مطالعه شده در این روش جهت تعیین شرایط مناسب برای تولید نانوذرات سریسین شامل تعیین خلوص و رطوبت، غلظت پساب مورد استفاده، دما، زمان و فرکانس های مختلف عملیات مافوق صوت بوده است. نتایج بدست آمده از این بررسی ها نشان می¬دهد تولید نانوپودر سریسین در محدوده 40 تا 70 نانومتر با روش های تغلیظ با روتاری، رسوب با اتانول و تولید میکروپودر سریسین با روش های خشک کردن پاششی و اوره امکان پذیر است. عملیات مافوق صوت سبب کاهش تجمع و اندازه نانوذرات تا 35 نانومتر می گردد. نانوپودر تولیدشده با روش اوره از بالاترین مقاومت حرارتی و بلورینگی برخوردار بود.