پژوهش حاضر، با هدف بررسی اثربخشی آموزش تفکر انتقادی در دانش آموزان ابتدایی بر اساس دیدگاه جان لنگرر در سال تحصیلی 94-1393 انجام پذیرفته است. روش: این پژوهش از لحاظ هدف در طبقه تحقیقات کاربردی و از لحاظ روش گردآوری داده ها در قالب تحقیقات شبه آزمایشی و با طرح پیش آزمون – پس آزمون با گروه کنترل قرار گرفته است. بدین منظور حجم نمونه ای از دانش آموزان پایه اول ابتدایی ناحیه 1 سنندج به تعداد 32 نفر که به طور تصادفی انتخاب و به طور هدفمند در دو گروه آزمایشی(17نفر) و کنترل(15نفر) تقسیم شدند و با به کارگیری دو آزمون محقق ساخته؛ پیش آزمون و پس آزمون از دو گروه آزمایش و کنترل به مطالعه و بررسی این تحقیق پرداخته شد. فرضیه های تحقیق بر مبنای اثربخشی آموزش تفکر انتقادی در تحقق وظایف زیر تدوین و مطرح است: 1- آموزش ابعاد تفکر انتقادی(سازمانی ، ارزیاب ، تحلیلی و خلاق ) بر توسعه ی ریسک پذیری دانش آموزان اثر مثبت دارد. 2- آموزش ابعاد تفکر انتقادی(سازمانی، ارزیاب، تحلیلی و خلاق) بر توانایی حل مسئله دانش آموزان اثر مثبت دارد. 3- آموزش ابعاد تفکر انتقادی(سازمانی، ارزیاب، تحلیلی و خلاق) بر توانایی پرسش گری دانش آموزان اثر مثبت دارد. نتیجه گیری: این مطالعه، اهمیت روش آموزش تفکر انتقادی را در افزایش توانایی ریسک پذیری، حل مسأله و پرسش گری را نشان می دهد. واژگان کلیدی: تفکر انتقادی، برنامه فکری جان لنگرر، ابعاد تفکر و آموزش تفکر انتقادی