هدف از این تحقیق نیز بررسی عوامل اجتماعی مرتبط با خوشبختی می باشد. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات پیمایشی و توصیفی بوده و جامعه آماری تحقیق حاضر افراد بالای 18 سال شهر اردبیل، که حجم نمونه مطابق فرمول کوکران 384 به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته استفاده گردید که ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده (812/0) حاکی از پایایی بالای پرسشنامه است و به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل آزمون اسپرمن، تی تست و تی تک نمونه ای بکار گرفته شد. نتایج نشان می دهند بین متغیرهای زمینه ای (جنسیت، تحصیلات، تأهل و سن) و میزان خوشبختی افراد تفاوت معناداری وجود دارد، به طوری که مردان، افراد متأهل، افراد مسن و میانسال و تحصیل کرده بیش از بقیه افراد احساس خوشبختی می کنند. همچنین بین امید به زندگی و سایر مؤلفه های سرمایه اجتماعی، روابط اجتماعی، انتظارات اجتماعی و نحوه گذران اوقات رابطه معنادار و مثبتی وجود دارد. تمامی متغیرهای عوامل اجتماعی در پیش بینی احساس خوشبختی دخیل هستند. با این توضیحات که متغیرهای امید به زندگی و روابط اجتماعی نسبت به سایر متغیرها تأثیر بیشتری در احساس خوشبختی دارند. احساس خوشبختی، سرمایه اجتماعی، روابط اجتماعی، انتظارات اجتماعی، اوقات فراغت، افراد بالای 18 سال شهر اردبیل.