ماده یک کنوانسیون حقوق کودک مصوب 1989 در تعریف کودک، شرط سنی قائل شده و 18 سالگی را مرز میان کودکی و بزرگسالی می داند. در عین حال به کشورهای عضو اجازه می دهد سن کمتری را در مورد کودک اعمال نمایند. با وجود این، استثنائاتی نیز در برخی از مواد، نظیر ماده 37 در خصوص مسئولیت کیفری، که مجازات اعدام وحبس ابد بدون امکان آزادی را در مورد اشخاص کمتر از 18 سال ، مجاز نمی داند و همچنین ماده 38 در مورد ممنوعیت کشورها در استخدام و به کار گیری افراد کمتر از 15 سال در مخاصمات مسلحانه ، وجود دارند که در آنها سن خاصی برای کودک در نظر گرفته شده و کشورها ملزم به رعایت آن هستند، حال آنکه چه معیاری به عنوان سن کودک می بایست مبنای عملکرد دول عضو قرار گیرد؟ سوالی است که در این پژوهش به دنبال پاسخ گویی آن هستیم ، تا علاوه بر رفع ابهامات موجود در خصوص وضعیت حقوقی سن کودک، شرایط حقوقی حاکم بر آن را نیز همچون: مسائل مربوط به اشتغال کودکان ، ازدواج آنان، شرکت در مخاصمات مسلحانه و مسئولیت کیفری مورد بررسی قرار دهیم.البته مطابق رویه حاکم در جامعه بین المللی سن کودک همان 18 سال باشد. اما با توجه به ابهامات موجود، تبیین این مسئله و ارتقاء وضع حقوقی آن لازم به نظر می رسد.