نام پژوهشگر: زکیه فروزان نژاد

بررسی تأثیر بی کربنات سدیم و هیدروژن پراکساید همراه با خمیر cpp-acp بر تغییر رنگ و ریزسختی مینا
پایان نامه وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی - دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی مشهد - دانشکده دندانپزشکی 1393
  زکیه فروزان نژاد   نادیا حسن زاده

مقدمه: اطلاعات کمی در زمینه کارایی استفاده از مواد ساینده و سفیدکننده ملایم به همراه cpp-acp بر سفید کردن دندان های مبتلا به تغییر رنگ های خارجی در دسترس می باشد. هدف از تحقیق کنونی بررسی تأثیر بی کربنات سدیم و هیدروژن پراکساید در ترکیب با خمیر cpp-acp بر بهبود رنگ و ریز سختی مینای دندان های مبتلا به تغییر رنگ خارجی بود. روش کار: تعداد 75 دندان انسیزور گاوی سالم انتخاب شد و به مدت 5/7 روز در محلول رنگزا (2 گرم چای در 100 میلی لیتر آب مقطر) قرار داده شدند. نمونه ها بر اساس ترکیب سفید کننده مورد استفاده به پنج گروه به طور تصادفی تقسیم شدند. گروه 1: nahco394% ، گروه2: nahco394% +cpp-acp، گروه 3: nahco394%+1.5%h2o2، گروه 4: nahco394%+1.5%h2o2 +cpp-acp ، گروه 5: کنترل. ترکیب سفید کننده به مدت 5 دقیقه روی سطح باکال دندانها قرار گرفت و سپس سطح مینا با استفاده از مسواک برقی (5 بار، هر بار 30 ثانیه) و هندپیس با سرعت کم (5 بار، هر بار 30 ثانیه) تمیز گردید. فرآیند سفید کردن دندان ها طی ده روز (هر روز یک مرتبه) با فاصله زمانی 24 ساعت انجام شد. 24 ساعت پس از آخرین مرحله سفید کردن، دندان ها به مدت 10 دقیقه در محلول رنگزا قرار گرفتند تا مقاومت مینا به جذب رنگدانه بررسی شود. پس از هر مرحله دندانها تحت آنالیز اسپکتروفوتومتری قرار گرفتند و مقادیر l، a و b ثبت گردید. تفاوت رنگ بین مراحل مختلف درمان (e∆) در هر گروه محاسبه شد. در نهایت از تست ریزسختی ویکرز برای اندازه گیری ریزسختی سطحی نمونه ها استفاده شد. آنالیز آماری داده ها با کمک آزمون های anova ، duncan و tamhane صورت گرفت. نتایج: تفاوت قابل توجهی در تغییررنگ بین مرحله رنگزایی و آخرین مرحله سفید کردن در بین گروه‏های مختلف وجود داشت (001/۰>p). میزان تغییر رنگ در گروه 4 نسبت به سایر گروه ها به طور قابل توجهی بیشتر بود (05/0>p). همچنین میزان تغییر رنگ در گروه کنترل نسبت به سایر گروه ها به استثنای گروه 1 به صورت معناداری کمتر بود (05/0>p). میزان ریزسختی مینا در گروه 4 نسبت به سایر گروه ها بیشتر و همچنین میزان ریزسختی در گروه کنترل نسبت به سایر گروه ها به صورت قابل توجهی کمتر بود (۰۵/۰>p). نتیجه گیری: در مطالعه حاضر با در نظر گرفتن محدودیتهای موجود، استفاده از ترکیب بی کربنات سدیم و هیدروژن پراکساید 5/1% و خمیر cpp-acp بر بهبود رنگ و ریزسختی مینای انسیزورهای گاوی موثر بود، بنابراین ممکن است این ترکیب در حذف تغییر رنگهای خارجی دندانهای قدامی بیماران کمک کننده باشد.