گردشگری از مهمترین بخشهای اقتصاد جهان است که عوامل متعددی بر آن تاثیر گذارند، یکی از مهم¬ترین آنها آب و هواست. هدف این مطالعه تعیین مناطق مستعد گردشگری غرب خراسان رضوی با تاکید بر عناصر آب و هوایی با استفاده از شاخص tci می¬باشد. به این منظور عناصر آب و هوایی: میانگین حداکثر دمای روزانه، میانگین دمای روزانه، حداقل رطوبت نسبی، میانگین رطوبت نسبی روزانه، میزان بارش، کل ساعات آفتابی و سرعت باد در ایستگاه های پنج شهر سبزوار، کاشمر، قوچان، بجنورد و بار نیشابور در دوره های آماری 20 ساله (1370-1390) مورد بررسی قرار گرفت. پس از محاسبات آماری منطقه، نتایج حاصله به محیط gis وارد شده است. پهنه بندی اقلیم گردشگری منطقه با استفاده از روش idw انجام گرفته است. نتایج حاصله نشان می¬دهد که اقلیم گردشگری منطقه دارای تنوع زیادی می¬باشد به¬طوری که مهرماه، بهترین شرایط را برای آسایش گردشگری دارد و سپس اردیبهشت، فروردین و شهریور بهترین شرایط را دارا می باشند. در دی ماه، با روند کاهش دما وضعیت آسایش اقلیمی منطقه، در کل نا مطلوب می¬شود به طوری¬که نامناسب¬ترین زمان را از لحاظ گردشگری داریم. در ماه¬های دی و بهمن به علت سردی هوا، اکثر منطقه در محدوده آسایش قرار نمی¬گیرند، در حالیکه در ماه¬های تیر و مرداد به دلیل گرمای هوا اکثر منطقه از شرایط آسایش خارج می¬شوند. نتایج این پژوهش می¬تواند به برنامه¬ریزان و مدیران اجرایی در جهت برنامه ریزی و اجرای طرحهای گردشگری و سرمایه گذاری¬های لازم با توجه به استعدادهای گردشگری کمک کند.