بدون شک فضاهای سبز و پارک¬های شهری را باید در زمره¬ی اساسی¬ترین عوامل پایداری حیات طبیعی و انسانی در شهرنشینی امروز به¬شمار آورد که اگر به صورت صحیحی برنامه¬ریزی شوند، در سالم¬سازی جسم و روح انسان تاثیر مطلوبی خواهند داشت. فضاهای سبز و پارک¬ها یکی از مهم¬ترین مراکز خدمات رفاهی- تفریحی می¬باشد که علاوه بر جنبه بهداشتی و روانی، در توسعه پایدار شهری از اهمیت بالایی برخوردار اند، در نتیجه توزیع و پراکنش آنها در سطح شهر اهمیت زیادی دارد. در این پژوهش فضای سبز شهر فیض¬آباد یکی از شهرهای استان خراسان رضوی را مورد مطالعه قرار داده¬ایم. نوع پژوهش کاربردی- توسعه¬ای و روش انجام پژوهش حاضر توصیفی تحلیلی است. به کمک پژوهش¬های میدانی و کتابخانه¬ای و پرسش¬نامه¬ای، نسبت به جمع¬آوری داده¬ها و اطلاعات مورد نیاز پژوهش برای شناخت وضع موجود فضای سبز شهر اقدام گردید. حجم نمونه براساس روش دلفی 10 نفر انتخاب شد. در ادامه رقومی¬سازی داده¬ها و ساخت پایگاه داده انجام پذیرفت. با کمک نرم¬افزار arc gis 10 از بسط¬های spatial analyst برای وزن¬دهی، طبقه-بندی مجدد لایه¬ها و نیز ترکیب و تلفیق لایه¬های وزن دهی شده به عمل آمده است. وزن¬دهی به شاخص¬های مورد مطالعه به روش دلفی انجام شد و در نهایت نقشه بهترین مکان برای احداث فضای سبز با استفاده تابع¬های fuzzy linear و fuzzy gamma بدست آمد. نتایج نشان می¬دهد که سرانه متوسط فضای سبز فیض¬آباد 60/3 مترمربع می¬باشد. با این وجود، توزیع و پراکنش سرانه موجود فضای سبز متعادل و متناسب با وسعت و جمعیت نواحی شهر و متناسب با توسعه پایدار نبوده است. و وضعیت موجود آن با استانداردهای جهانی و ملی فاصله زیادی دارد و برنامه¬ریزی مناسب برای توزیع و مکان¬یابی بهینه¬ی فضای سبز، از جمله مکان¬یابی پارک¬های جدید در این شهر از ضرورت¬های حیاتی به¬شمار می¬رود.