هدف از اجرای پژوهش حاضر، ساخت نانوکامپوزیت¬های سیمان گلاس آینومر- دیوپسید و سیمان گلاس آینومر- سیلیکا سولفوریک اسید و بررسی مقایسه¬ای اثر افزودن نانوذارت بیوسرامیک دیوپسید و سیلیکا سولفوریک اسید به جزء سرامیکی سیمان گلاس آینومر، به منظور ارتقاء خواص مکانیکی و زیست فعالی آن بود. به این منظور، نانوذارت دیوپسید (dio)با ترکیب شیمیایی (camgsi2o6)، به روش سل- ژل ساخته شد. نانوذارت سیلیکا سولفوریک اسید(ssa) ، نیز از طریق اصلاح شیمیایی سطح نانوذرات سیلیس توسط کلروسولفونیک اسید ساخته شد. به منظور شناسایی ساختار فازی، تعیین اندازه دانه و مورفولوژی نانوذرات دیوپسید، به ترتیب از آزمون پراش پرتو ایکس (xrd) و میکروسکوپ الکترونی روبشی (sem) استفاده شد. به منظور تأیید حضور گروه¬های (so3h) بر روی سطح نانوذارت سیلیس از آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ (ftir) استفاده گردید. در ادامه، نانوذارت دیوپسید و سیلیکا سولفوریک اسید در مقادیر 0،1، 3 و 5 درصد وزنی به جزء سرامیکی سیمان گلاس آینومر تجاری (fuji ii gic) افزوده شدند و نانوکامپوزیت¬های سیمان گلاس آینومر ساخته شد. به منظور بررسی خواص مکانیکی نانوکامپوزیت¬های تولیدی، نمونه¬ها تحت آزمون¬های استحکام فشاری، خمشی به روش سه نقطه¬ای و کششی قطری قرار گرفتند. مورفولوژی سطح شکست نمونه¬ها بعد از اجرای آزمون استحکام فشاری به وسیله میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. به منظور بررسی خاصیت رهایش فلوراید و ارزیابی زیست فعالی نانو-کامپوزیت¬های تولیدی به ترتیب از آزمون رهایش فلوراید در بزاق مصنوعی و غوطه وری در محلول شبیه سازی شده بدن (sbf) استفاده شد. نتایج آزمون پراش پرتو ایکس، ترکیب دیوپسید خالص نانوکریستالی را تأیید نمود. نتایج آزمون طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ، حضور گروه¬های (so3h) را بر روی سطح نانوذارت سیلیس تأیید نمود. بیشترین میزان افزایش همزمان استحکام فشاری، خمشی و کششی قطری در نانوکامپوزیت¬های (gic-3wt.%dio) و (gic-1wt.%ssa) مشاهده شد. در حالیکه میزان افزایش استحکام فشاری، خمشی و کششی قطری در نانوکامپوزیت (gic-3wt.%dio) به ترتیب بیشتر، کمتر و کمتر از نانوکامپوزیت (gic-1wt.% ssa) بود. نتایج آزمون رهایش فلوراید نشان داد، میزان فلوراید آزاد شده از نانوکامپوزیت¬های تولیدی اندکی کمتر از سیمان گلاس آینومر است. همچنین کاهش رهایش فلوراید در نانو-کامپوزیت (gic-3wt.%dio) بیشتر از نانوکامپوزیت (gic-1wt.%ssa) بود. تصاویر میکروسکوپ الکترونی روبشی و طیف سنجی تبدیل فوریه فروسرخ، زیست فعالی نانوکامپوزیت¬های تولیدی را تأیید نمودند. میزان افزایش زیست فعالی در نانوکامپوزیت (gic-3wt.%dio) بیشتر از نانوکامپوزیت (gic-3wt.%ssa) بود. نانوکامپوزیت-های تولیدی به دلیل بهبود خواص مکانیکی، رهایش فلوراید مطلوب و افزایش زیست فعالی، می توانند گزینه¬های مناسبی برای ترمیم¬های دندانی و کاشتنی¬های ارتوپدی تحت بار باشند.