مسائل انسانی همواره مورد توجه مدیران و رهبران سازمانی بوده، و با گذر زمان نقش و اهمیت آن گسترده تر شده است. رفتار مثبت سازمانی، حوزه ای جدید در رفتار سازمانی است و به مطالعه و کاربرد توانایی های بالقوه مثبت روان شناختی منابع انسانی که قابل توسعه و پرورش هستند تأکید می کند. عدالت در سازمان نیز بیانگر ادراک کارکنان از برخوردهای منصفانه در کار است. پژوهش حاضر در صدد تبیین رابطه بین عدالت سازمانی و رفتار مثبت سازمانی بوده است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی، و از نظر روش انجام پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش شامل 220 نفر از کارکنان دانشگاه دامغان است و با استفاده از جدول کرجسی و مورگان، حجم نمونه پژوهش نیز 136 نفر برآورد گردید که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شده است. به منظور جمع آوری داده ها در این پژوهش، از دو پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. پایایی، روایی همگرا و روایی واگرای پرسشنامه ها در بخش مدل اندازه گیری مورد بررسی و تأیید قرار گرفت. به منظور تجزیه و تحلیل داده های به دست آمده از روش مدل سازی معادلات ساختاری و آزمون ضریب همبستگی پیرسون و با استفاده از نرم افزار smart pls و spss صورت گرفت. نتایج پژوهش نشان داد بین عدالت سازمانی و رفتار مثبت سازمانی و همچنین بین سه بعد عدالت سازمانی از جمله، عدالت توزیعی، عدالت رویه ای و عدالت تعاملی (مراوده ای) با رفتار مثبت سازمانی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.