پژوهش حاضر به بررسی زبان¬شناسی گویش اروانه می¬پردازد. اروانه یکی از روستاهای استان سمنان است. این گویش یکی از بازمانده¬های زبان¬های باستانی ایرانی است که خود یکی از شاخه¬های خانواده¬ی زبان¬های هند و اروپایی نیز به شمار می¬آید. این پژوهش در پنج فصل گردآوری شده است: فصل اول: مقدمه، شامل بیان مسئله، فرضیه¬ی تحقیق، اهمیت و ضرورت آن، پیشینه و روش تحقیق و همچنین موقعیت جغرافیایی، تاریخی، فرهنگی، اقلیمی، این روستا است. در فصل دوم آواشناسی: به تجزیه و تحلیل داده¬ها، واج¬ها و مشخصه¬ی آنها، فرایندهای واجی و ساخت هجایی در گویش به روش توصیفی پرداخته می¬شود. فصل سوم: صرف یا ساخت واژه؛ شامل تصریف، اشتقاق، ترکیب و ساخت واژه است. فصل چهارم: نحو؛ شامل تجزیه جملات در گویش اروانه¬ای از مهم¬ترین مباحث این فصل است. فصل پنجم: نتیجه¬گیری؛ در این فصل به ویژگی¬های مهم گویش پرداخته شده است و نیز پیشنهاداتی درخصوص انجام پژوهش¬های آتی و همچنین برخی محدودیت¬های تحقیق از سوی پژوهشگر بیان گردیده است. نیز به عنوان پیوست فهرستی موضوعی از واژگان گویش آورده شده است.