کانال تداخل شناختی یک کانال تداخل دو کاربره است که یکی از فرستندهها (فرستندهی شناختی) میتواند از پیام ارسالی توسط فرستندهی دیگر (فرستندهی اولیه) آگاهی پیدا کند، این اطلاع میتواند به طور غیرعلّی و یا علّی باشد. در کانال تداخل شناختی غیرعلّی فرستنده شناختی از پیام فرستندهی اولیه به صورت غیرعلّی آگاه است و در کانال تداخل شناختی علّی فرستنده شناختی پیام فرستندهی اولیه را از کانال دریافت میکند، سپس از روی دنبالهی دریافت شده، پیام فرستاده شده توسط فرستندهی اولیه را مشخص میکند و از آن برای رله کردن استفاده میکند. همچنین از طرفی، یکی از مسایل مهم که در زمینهی نظریهی اطلاعات وجود دارد، مسالهی کانالهای وابسته به حالت است که برای اولین بار در سال 1958 توسط shannon ارائه شد و در کانال های چندکاربره نیز مورد بررسی قرار گرفت. مدلی که ما در این پژوهش پیش گرفتهایم مدل کانال تداخل شناختی علّی (cc-ifc) است و فرض میکنیم کانالی که ارسال از طریق آن انجام میپذیرد وابسته به حالت است و اطلاع از حالت کانال میتواند در تمام یا برخی از گرهها موجود باشد. ما دو سناریو را در اینجا بررسی میکنیم: i) کانال تداخل شناختی علّی وابسته به حالت با اطلاعات حالت کانال (csi) غیرعلّی تنها در فرستندهی شناختی (cc-ifc-sc) و ii) کانال تداخل شناختی علّی وابسته به حالت با csi غیرعلّی در هر دو فرستنده (cc-ifc-scp). برای به دست آوردن ناحیهی نرخ قابل حصول برای هر کدام از سناریوها از راهبردهای مشارکتی جهت مشارکت بین فرستندهی شناختی و اولیه، راهبردهای مقابله با حالت کانال (کدگذاری g-p) و راهبردهای مرتبط با کانال تداخل شناختی استفاده میکنیم. همچنین مدل گوسی کانال را نیز بررسی و نواحی نرخ قابل حصولی را که برای کانال گسسته ی بدون حافظه بدست آورده ایم به کانال گوسی تعمیم می دهیم با استفاده از مثال های عددی، تاثیر راهبردهایی که در بالا اشاره شد را بررسی و نمایش می دهیم.