سیاست تقسیم سود شرکت و عوامل موثر بر آن موضوعی است که از دیرباز کانون توجه سرمایه گذاران، مدیران، کارشناسان، استفاده کنندگان از صورت های مالی و نظریه پردازان حیطه مالی و حسابداری بوده است؛ به این صورت که بسیاری از تئوری های مالی به تبیین و تشریح این موضوع پرداخته و تعداد زیادی از مطالعات تجربی با تمرکز بر این موضوع صورت پذیرفته اند. بیش از نیم قرن پیش، لینتنر (1956) به عنوان اولین تلاش جدی در زمینه بررسی تجربی مسئله تقسیم سود و عوامل موثر بر آن، با انجام مطالعه ای بنیادین آغازگر سلسله پژوهش های صورت گرفته در این زمینه بود. در این پژوهش از یک سو به بررسی رابطه بین نسبت سود تقسیمی و کیفیت سود حسابداری، و از دیگر سو به بررسی رابطه بین نسبت سود تقسیمی و نااطمینانی جریان های نقدی در بین شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته شد.شرکت های مورد بررسی در پژوهش حاضر شامل 95 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، و قلمرو زمانی پژوهش شامل دوره شش ساله 1386 تا 1391 می باشد. یافته ها به طور خلاصه حاکی آن است که رابطه معنی داری بین کیفیت سود حسابداری (با استفاده از دو معیار مختلف کیفیت اقلام تعهدی و پایداری سود) و نسبت سود تقسیمی توسط شرکت های مورد بررسی وجود دارد. همچنین نااطمینانی جریان های نقدی شرکت ها نیز با نسبت تقسیم سود آن ها رابطه معکوس و معنی داری دارد. تمامی یافته های این تحقیق در سطح معنی داری 95 درصد (خطای قابل قبول 5 درصد) حاصل گردیده است.