در این پژوهش یک سیستم نیروگاهی کالینای خورشیدی با کلکتور تشتک سهموی در شهر سمنان ارائه شده است و عملکرد ساعتی آن در طول شبانه روز مورد بررسی ترمودینامیکی و ترمواکونومیکی قرار گرفته است. سپس با استفاده از آنالیز حساسیت ترمودینامیک و ترمواکونومیک تاثیر پارامترهای طراحی بر بازده و هزینه تولید توان مورد بررسی قرار گرفته است و بهینه سازی چند هدفه و تک هدفه با استفاده از الگوریتم ژنتیک و بر مبنای حداکثر کردن بازده حرارتی و اگزرژی و حداقل کردن هزینه واحد اگزرژی خروجی سیستم صورت گرفته است. بیشترین مقدار بازده حرارتی و اگزرژی بدست آمده از نتایج بهینه سازی تک هدفه 26/10% و 24/10% بوده اندو حداقل هزینه کار خروجی $/kj0/1242برآورد شده است. بهینه سازی چند هدفه نیز هزینه واحد اگزرژی خروجی را 20%،1کاهش داده است و بازده حرارتی و اگزرژی را به ترتیب 8/7% و 5/53% حالت اولیه افزایش داده است. علاوه بر این مطالعات اگزرژی و اگزرژی اکونومیک پیشرفته روی سیستم انجام شده است که بر اساس نتایج تخریب اگزرژی درونی اجزای سیستم 63% کل تخریب اگزرژی را به خود اختصاص داده است و تنها 37 % از کل تخریب اگزرژی سیستم مربوط به تراکنش بین اجزا می باشد. ماکزیمم قابلیت ارتقای سیستم از نظر اگزرژی، با استفاده از تکنولوژی روز حدود 30% می باشد. همچنین 8% هزینه تخریب اجزای سیستم مربوط به تخریب اگزرژی خود آن اجزا می باشد و 32% از هزینه های تخریب اگزرژی سیستم را می توان با بروز کردن اجزا و استفاده از تکنولوژی روز، حذف نمود که 54% این هزینه ها مربوط به تخریب اگزرژی درونی اجزا و 46% آن مربوط به هزینه تخریب بیرونی اجزا می باشد. علاوه بر این 84% از هزینه های سرمایه گذاری کل سیستم مربوط به هزینه های درونی است، و بروز کردن اجزای سیستم تنها می تواند 21% هزینه های سیستم را بکاهد، که 84% از این سهم، مربوط به پتانسیل ارتقاء درونی اجزای سیستم می باشد.