سلولز حاصل از کاغذ های باطله ونانو کامپوزیت سلولز-نانو پلی استایرن به عنوان یک زیست جاذب مشتق از سلولز، برای حذف یون های فلز های سنگین pb2+، و cd2+از محلول های آبی بکار برده-شدند. تاثیر پارامترهای مختلفی نظیر ph، زمان تماس، و مقدار جاذب بر روی فرآیندها بررسی شدند. مشاهده شد که کارایی جذب وابسته به ph است و با بالا رفتن ph افزایش می یابد. بالاترین میزان حذف یون ها در6-4 ph =رخ داد.. زمان تعادل پس از 60 دقیقه حاصل شد و بیشترین درصد حذف یون ها برای 45 میلی لیتر از محلول (غلظت اولیه یون 20 میلی گرم بر لیتر) در حضور0/1گرم از جاذب به دست آمد. میزان حذف یون ها برای سرب 96/81%، برای کادمیم 50/06% توسط جاذب سلولز و مقدار حذف یون ها برای سرب85/90%، برای کادمیم60/41% توسط جاذب سلولز- نانو پلی استایرن بود. بیشینه ظرفیت جذب یون های سرب، کادمیم به ترتیب 7/2، 5/48میلی گرم بر گرم برای جاذب سلولز و 97/5،53/4 میلی گرم بر گرم برای جاذب سلولز-نانو-پلی استایرن می باشد. مطالعه ی واجذب درحضور محلول های رقیق hno3و hcl (0/5 و 1 مولار) بر روی یون های فلزی جذب شده انجام شد. نتایج نشان داد که یون های فلزی جذب شده تحت شرایط اسیدی می توانند بازیافت شوند. بررسی مدل های سنتیکی مطابقت خوبی را با معادله ی شبه مرتبه دو نشان داد. این مدل مکانیسم جذب فیزیکی را برای فرایند جذب سطحی پیش بینی می کند. برای مطالعات تعادل، مدل های لانگ مویر، فروندلیش، تمکین ودابین بررسی شدند و نتایج نشان داد که مدل های لانگ مویر و فروندلیش با داده های تجربی در جذب یون های سرب و کادمیم توسط جاذب سلولز-نانو پلی استایرن مطابقت دارند و فرآیند جذب سطحی توسط سلولز برای یون های سرب و کادمیم به ترتیب از هم دمای دابین و تمکین پیروی می کند.