فضاها و مکان های عمومی شهری همواره یکی از اجزای مهم شهرها محسوب می شوند که مردم در آن جهت تعاملات اجتماعی گرد هم می آیند. خلق چنین فضاهایی از گذشته تابه حال موردتوجه برنامه ریزان و سرمایه گذاران بوده است. حداکثر کردن ارزش های یک فضای مشترک توجیه مناسبی برای شکل دادن به مکان های شهری هست. اما در این میان مدیریت و نگهداری چنین فضاهایی به عنوان یک چالش مهم تلقی می گردد. عدم توجه برخی مدیران شهری به این مسأله گاه موجب زوال یک مکان شهری می گردد که برای خلق آن طرح های مناسب و هزینه های هنگفتی صرف شده است. امروزه در کشورهای توسعه یافته بحث مدیریت و نگهداری مکان های شهری به گونه ای که بتوانند پاسخگوی مناسبی به نیازهای گروه های مختلف مردم باشند و همه اقشار جامعه بتوانند از حضور در آن ها منتفع گردند بسیار ضروری می باشد. بنابراین اهمیت توجه به مدیریت مکان های عمومی پس از خلق یک فضا بر کسی پوشیده نیست و در بسیاری از کشورهای جهان در دستور کار قرار می گیرد. با نگاهی به مکان های عمومی شهری در ایران درمی یابیم که نیاز به انجام مطالعاتی در خصوص مدیریت این مکان ها ضروری می باشد. جهت تحقق این هدف در تحقیق پیش روی خیابان ستارخان- حدفاصل فلکه اول و دوم صادقیه- به عنوان نمونه مطالعاتی انتخاب شده است. سنجش مولفه های مدیریت مکانی و میزان تحقق مکان داری از اهداف کلیدی این تحقیق می باشد. بدین منظور مطالعاتی در خصوص ادبیات این موضوع انجام شده و پس ازآن شاخص ها و معیارهای اصلی مکان داری با توجه به نمونه مطالعاتی تدوین گردیده است. با توجه به این شاخص ها پرسشنامه ای تهیه شده و پس ازآن با استفاده از روش رگرسیون چند متغیره سلسله مراتبی، این پرسشنامه ها مورد ارزیابی قرارگرفته و نتایج آن در فصل پنجم تحقیق به تفصیل بیان گردیده است. در انتها با توجه به تحلیل های صورت گرفته، راهکارها و پیشنهاد هایی در خصوص ارتقا مکان داری در محور ستارخان ارائه خواهد شد.