ارتباط دوزبانگی با سطح عملکرد شناختی از جمله حافظه کاری همواره مورد توجه صاحب نظران و پژوهشگران بوده است، ولی نتایج به دست آمده از پژوهش ها در این رابطه بسیار متناقض بوده است. یکی از فرض های مطرح در توجیه این تناقض ها اشکال دوزبانگی بوده است. دراین رابطه کامینز و استرنبرگ معتقدند که دوزبانگی کاهش پذیر با ضعف در عملکرد شناختی و دوزبانگی جمع پذیر با برتری دو زبانه ها در عملکردهای شناختی همراه خواهد بود. بر اساس نظر فوق، مولفه های حافظه کاری در دانش آموزان دوزبانه ای که به دلیل شواهد موجود، دوزبانگی آنها کاهش پذیر بود، با تک زبانه ها مورد مقایسه قرارگرفت. نمونه مورد نظر 60 دانش آموز دوزبانه در پایه های اول، سوم و پنجم دبستان بودند که با همتایان تک زبانه خود مقایسه شدند. آزمون های فراخنای ارقام مستقیم، فراخنای ارقام معکوس و حافظه دیداری کیم کاراد به ترتیب برای سنجش حلقه واج شناختی، مجری مرکزی و طرح دیداری- فضایی به کار گرفته شدند. برای تحلیل داده ها از آزمون آماری یومان ویتنی استفاده گردید. یافته ها نظر کامینز را مبنی بر این که در شرایط دوزبانگی کاهش پذیر عملکردهای شناختی کاهش می پذیرد تأیید نکرد.