در این پایان¬نامه با مبنا قرار دادن دیدگاه¬های کارل گوستاو یونگ و جوزف کمبل مبنی بر بن¬مایه مشترک اساطیر، ویژگی¬های اسطوره¬ای شخصیت ژاندارک در چهار نمایشنامه منتخب بررسی و مورد مطالعه قرار گرفته است. در نهایت به این نتیجه دست یافته¬ایم که مهمترین دلیل وجود آثار متعدد هنری مکتوب اعم از داستان، رمان، فیلم¬نامه و نمایشنامه درباره شخصیت تاریخی ژاندارک، این است که شخصیت ژاندارک به سبب دارا بودن ویژگی¬های متعدد اسطوره¬ای به یک شخصیت دراماتیک مبدل گشته است. به عبارت دیگر نزدیکی شخصیت¬های دراماتیک ژاندارک به شخصیت تاریخی او در نتیجه ظرفیت بالای شخصیت تاریخی او در پرورش وجوه اسطوره¬ای و کهن¬الگویی است در نتیجه بین جنبه¬های اسطوره¬¬ای شخصیت دراماتیک ژاندارک و جنبه¬های اسطوره¬ای شخصیت تاریخی وی تشابه یا ارتباط نزدیک وجود دارد یا به عبارت دیگر شخصیت دراماتیک ژاندارک بازتاب ویژگی¬های اسطوره¬ای شخصیت تاریخی اوست. مهمترین دلیل تبدیل شخصیت تاریخی ژاندارک به یک شخصیت دراماتیک پرتکرار در ادبیات جهان وجود ویژگی های اسطورهای- کهن-الگویی در این شخصیت است. یا به عبارت دیگر وجود تشابهات فراوان بین شخصیت دراماتیک ژاندارک و برخی خدابانوان و پهلوان بانوان اسطوره¬ای از فرهنگ¬ها و ملل گوناگون دلیل تبدیل شخصیت تاریخی ژاندارک به یک شخصیت دراماتیک پرتکرار در ادبیات جهان است می باشد که وجود تشابهات بسیار بین شخصیت های دراماتیک در نمایشنامه های منتخب این پایان¬نامه از یک سو و تشابه با ایزد بانوان و پهلوان بانوان مختلف از سوی دیگر این فرضیه را به اثبات می¬رساند.