جداسازی سولفید هیدروژن از مخلوط های گازی یکی از فرایندهای متداول در صنایع نفت و گاز می باشد . همچنین این ترکیب گازی در تولید گاز سنتز از زغال سنگ و بیو گاز به عنوان جز آلاینده و مزاحم شناخته شده که باید از مخلوط گازی جدا گردد . روش های مختلفی برای جداسازی و حذف این ترکیب مورد استفاده قرار میگیرد . در این پژوهش روش جذب سطحی ، با جاذب های کامپوزیت بر پایه ی گاما آلومینا مورد بررسی قرار گرفته است . لازم به ذکر است از دیدگاه ارزش صنعتی این نوع از جاذب ها در پتروشیمی بندر امام در یکی از مراحل تولید متیل ترشیاری بوتیل اتر در حال استفاده میباشد که واردات ان به دلیل تحریم ها ممنوع می باشد . مراحل انجام شده در این پژوهش عبارتند از : - ساخت تجهیز آزمایشگاهی برای انجام آزمایش جذب سطحی - ساخت جاذب ها - انجام تست های جذب سطحی ساخت پایه گاما آلومینا با استفاده از آلومینیوم نیترات 9 آبه و به سه روش ، سل- ژل با استفاده از سیرات ، هم رسوبی با سدیم کربنات و هم رسوبی با آمونیوم کربنات انجام گرفت و جاذب های ساخته شده در فرایند جذب سطحی سولفید هیدروژن مورد آزمون قرار گرفتند . از بین آنها جاذب تهیه شده با آمونیوم کربنات بهترین عملکرد را داشت . سپس سایر جاذب های کامپوزیت با تلقیح مقادیر مختلف 5% ، 15% و 25% وزنی منیزیم اکسید طبق طراحی آزمایش انجام شده با استفاده نرم افزار دیزاین اکسپرت در دماهای?c 40 ، ?c 220 و?c 400 مورد آزمون جذب سطحی قرار گرفتند . با افزایش درصد وزنی اکسید منیزیم بر روی پایه از 5 تا 15 جذب سطحی سولفید هیدروژن افزایش یافته و 15 تا 25 کاهش می یابد . همچنین با افزایش دمای جذب سطحی از ?c 40 تا ?c 400 مقدار جذب افزایش می یابد . همچنین طبق پیش بینی نرم افزار دیزاین اکسپرت تلقیح 18/16% درصد منیزیم اکسید بر روی پایه و دمای ?c 36/398 حالت بهینه برای این فرایند میباشد . برای بررسی ساختاری جاذب و اطلاع از چگونگی فرایند جذب جاذب ها ، قبل و بعد از فرایند جذب توسط آنالیز پراش پرتو ایکس مورد بررسی قرار گرفتند که فاز های موجود در جاذب های استفاده شده جذب شیمیایی توسط اکسید منیزیم و جذب فیزیکی توسط گاما آلومینا را نشان می دهند. همچنین برای تعیین سطح ویژه ، حجم خالی حفرات و متوسط قطر دهانه ی حفرات از آنالیز bet استفاده گردیده است .