بیماری صرع یک اختلال نورولوژیکی جدی است که مشخصه آن بروزتشنجهای پی درپی میباشد.میزان شیوع صرع درجوامع توسعه یافته 5 نفردرهر 100000 نفردرسال تخمین زده شده است که افزایش سن احتمال بروز این بیماری افزایش می یابد . براساس یافته های ناشی از تحقیقات گسترده و براساس آمارمنتشرشده توسط سازمان بهداشت جهانی امروزه درحدود 50 میلیونن فرد در سرتاسر جهان به بیماری صرع مبتلا هستند.اگرچه داروهای ضد صرع مختلفی با مکانیسم های متفاوت جهت درمان این بیماری به کاربرده میشود،بااین حال درحدود 30 درصد از بیماران به طور کامل درمان نمی شوند .با وجود عوارض سمی و تراتوژنیک داروهای ضد صرع موجود ، بررسی ترکیبات درمانی جدید امری ضروری به نظر میرسد. امروزه کاربرد گیاهان دارویی در پیشگیری و درمان بیماریها جایگاه ویژه ای در بین جوامع مختلف دارد .اینطور به نظر میرسد که با بررسی ترکیبات طبیعی بدست آمده از گیاهان دارویی مورد استفاده جهت درمان تشنج درطب سنتی ،بتوان به کشف و غربال گری داروهای جدیدی باعوارض کمتر و پروفایل درمانی بهتر دست یافت. گیاهverbena officinalis ،گیاهی است به ارتفاع 30 تا80 که به حالت خودرو در کنار جاده ها، دشت ها می روید ،این گیاه در طب سنتی کشورهای مختلف در درمان تشنج , دردهای عصبی وخستگی های روحی کاربرد دارد که با توجه به اثرات توصیف شده از گیاه شاهپسند درطب سنتی ،بر آن شدیم تا اثرات این گیاه را در درمان تشنج بررسی کنیم که پس از آزمایشات به عمل آمده و القای تشنج در mice ها با روش های تزریق داخل صفاقی ptz و استفاده از دستگاه الکتروشوک (مدل mes)، معلوم گردید گیاه شاهپسند از طریق اثر بر روی گیرنده های بنزودیازپینی می تواند به صورت معنی داری زمان latency تشنجات را افزایش و زمان duration آن ها را در مدلptz کاهش دهد. هم چنین سبب کاهش طول تشنج در مدل mes گردید