امروزه مسأله ی آسیب های منتهی به تضییع و تخریب محیط زیست که– بیش تر پیامد اقدامات و فعالیت های انسان ها برای دستیابی به رشد اقتصادی است- از مهم ترین مسائل جهانی است که جوامع بشری با آن مواجه هستند. با اهمیت یافتن مسائل زیست محیطی، تمامی کشورها تلاش می کنند با برنامه ریزی صحیح و به کارگیری روش های مناسب، نه تنها به اهداف اقتصادی خود دست یابند، بلکه آسیب های زیست محیطی ناشی از رشد اقتصادی را نیز به حداقل برسانند. تحقق این امر بدون اطلاع از چگونگی رابطه ی بین فعالیت های اقتصادی با آلودگی محیط زیست و تأثیرات متقابل بین آن ها میسر نمی باشد. لذا در این مطالعه به بررسی عوامل اقتصادی موثر بر ایجاد لنگرگاه آلودگی در ایران با تأکید بر نقش مخارج تحقیق و توسعه (r&d) پرداختیم. نتایج برآورد الگو با استفاده از داده های آماری سری زمانی سال های 1360-1389به روش مدل خودتوضیح با وقفه های گسترده(ardl) نشان می دهد به رغم تأثیر مثبت شدت انرژی، رشد جمعیت و آزادسازی تجاری بر میزان آلاینده های زیست محیطی(شاخص دی اکسیدکربن)؛ تحقیق و توسعه و سرمایه ی انسانی تأثیر منفی بر میزان انتشار آلاینده های زیست محیطی دارند.