در این پروژه نانوکامپوزیت های جدید بر اساس پلی(آمید-ایمید) فعال نوری مشتق شده از دی اسید n-تری ملیتیل ایمیدو-l-آلانین و دی آمین آروماتیک 4،?4-دی آمینو دی فنیل متان با درصدهای وزنی متفاوت از نانوذرات روی اکسید اصلاح شده به طور موفقیت آمیزی با استفاده از روش ساده و ارزان تابش فراصوت سنتز شدند. در پروژه اول، به منظور پراکندگی مطلوب نانوذرات روی اکسید(zno) و افزایش سازگاری این نانوذرات با محیط های آلی مانند بافت های پلیمری، سطح آن ها توسط سیتریک اسید به عنوان عامل جفت شونده زیست فعال و زیست تخریب پذیر تحت امواج فراصوت اصلاح گردید. گروه های هیدروکسیل روی سطح zno با گروه های اسیدی عامل جفت شونده واکنش دادند. برهمکنش بین نانوذرات روی اکسید و سیتریک اسید توسط آنالیزهای مختلف مانند طیف سنجی ft-ir، xrd، tga، fe-sem و tem بررسی شدند. در ادامه برای بررسی اثر اصلاح سطح بر روی پخش نانوذرات zno در ماتریس پلیمری و همچنین تأثیر نانوذرات بر روی پایداری حرارتی و خاصیت جذب کنندگی نور ماوراءبنفش بافت پلیمری، نانوکامپوزیت های پلی(آمید-ایمید) فعال نوری/ روی اکسید با استفاده از تابش امواج فراصوت تهیه شدند. بدین منظور، پلی (آمید-ایمید) به عنوان ماتریس پلیمر به وسیله واکنش پلیمرشدن تراکمی مستقیم n-تری ملیتیل‎ایمیدو-l-آلانین با 4،?4-دی آمینو-دی فنیل متان در تترابوتیل آمونیوم برمید به عنوان حلال و تری فنیل فسفیت به عنوان عامل متراکم کننده سنتز شد. سپس نانوکامپوزیت-های پلی(آمید-ایمید)/ روی اکسید حاوی 5، 10 و 15 درصد وزنی از روی اکسید اصلاح شده با سیتریک اسید، تحت تابش امواج فراصوت از مخلوط روی اکسید اصلاح شده با پلی(آمید-ایمید) تهیه شدند. روش های مختلفی مانند طیف سنجی ft-ir، xrd، uv-vis، fe-sem، tem و tga برای بررسی نانوکامپوزیت ها استفاده شدند. داده های tgaنشان داد که خواص حرارتی نانوکامپوزیت ها نسبت به پلیمر خالص افزایش یافته است. از تصاویر tem نانوکامپوزیت های pai/zno-ca تهیه شده مشاهده شد که نانوذرات zno اصلاح شده با اندازه کمتر از 15 نانومتر به طور یکنواخت در ماتریس پلیمر پراکنده شده اند. در پروژه دوم، سطح نانوذرات zno توسط پلی(وینیل الکل) اصلاح گردید. نانوذرات اصلاح شده با پلیمر تهیه شده در پروژه اول ترکیب شدند و نانوکامپوزیت های جدید با درصدهای مختلف نانوذره اصلاح شده روی اکسید (4، 8 و 12 درصد وزنی) با استفاده از تابش امواج فراصوت تهیه گردیدند. نانوکامپوزیت های تهیه شده با روش های شناسایی مختلفی از قبیل ft-ir، xrd، tga و ریخت شناسی آن ها به وسیله fe-sem و tem مورد بررسی و مطالعه قرار گرفتند. نتایج tem پراکندگی همگنی از ذرات اصلاح شده و اندازه کمتر از 10 نانومتر در بافت پلیمر را نشان داد.