خانواده به عنوان یکی از مهم ترین نهادهای اجتماعی شاید بیش از هر نهادهای اجتماعی دیگری برای اِعمال کارکردهایش نیازمند مصّون ماندن از خطرات و تهدیداتی است که روابط گرم و چهره به چهره آن را به خطر می اندازد . حال برای حفظ این روابط چهره به چهره و پابرجا ماندن این روابط «مایی» ، خانواده به یک پشتوانه ذهنی و عینی برای دفع خطرات و تهدیدات نیازمند است و آن برخورداری از احساس امنیت اجتماعی است . هدف اصلی تحقیق حاضر بررسی عوامل موثر بر احساس امنیت اجتماعی در بین شهروندان ( سرپرستان خانواده ) شهرستان پاکدشت می باشد که با روش پیمایشی و با ابزار پرسشنامه همراه با مصاحبه انجام شده است . جمعیت آماری این تحقیق را مجموعه سرپرستان خانواده های ساکن در شهرستان پاکدشت تشکیل می دهند که از بین آنها نمونه ای با حجم 384 نفر به روش نمونه گیری خوشه ای و سپس تصادفی ساده انتخاب شده است . از اعتبار صوری و ملاک برای روایی و آلفای کرونباخ برای پایایی ابزار تحقیق استفاده به عمل آمده و از روش های آماری ضریب همبستگی پیرسون برای آزمون فرضیات و تکنیک رگرسیون و تحلیل مسیر برای سنجش مدل تحقیق استفاده شد . براساس نتایج توصیفی تحقیق ، میزان احساس امنیت اجتماعی برابر با 26 درصد بوده است که بیانگر پایین بودن احساس امنیت اجتماعی در بین سرپرستان خانواده های ساکن در شهرستان پاکدشت است . یافته های تحلیلی تحقیق نشان می دهد که بین اعتماد اجتماعی ( 41/0 ) ، امنیت محل سکونت ( 37/0 ) ، عملکرد پلیس( 28/0 ) ، احساس آنومی اجتماعی( 23/0 ) و پایگاه اجتماعی – اقتصادی( 23/0 ) با احساس امنیت اجتماعی ارتباط معناداری وجود