در دو یا سه دهه گذشته، مفهوم سبک زندگی به طور عام و سبک زندگی سلامت محور به طور خاص توجه بسیاری از متفکران، پژوهشگران سلامت و جامعه شناسان پزشکی را به خود جلب کرده است. در یک نگاه دقیق، سبک زندگی سلامت محور به عنوان یک پدیده چند علتی، چندبعدی و چند دلالتی به الگوهای جمعی رفتار که می تواند برای جلوگیری از مشکلات مربوط به سلامت و تضمین کننده سلامتی برای فرد باشد، مربوط می شود. هدف کلی پژوهش حاضر مقایسه سبک زندگی سلامت محور دانشجویان دانشگاه یزد و طلاب شهر یزد است. جامعه آماری این پژوهش 14001 نفر است که تعداد 373 نفر از دانشجویان دانشگاه یزد و 247 نفر از طلاب شهر یزد با استفاده از فرمول کوکران انتخاب شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات، پرسشنامه است که از اعتبار و پایایی مناسبی برخوردار بود. نتایج نشان داد که سبک زندگی سلامت محور طلاب بهتر از دانشجویان است، پایگاه اقتصادی- اجتماعی، سرمایه فرهنگی، استفاده از وسایل ارتباط جمعی دانشجویان بیشتر از طلاب است اما رضایت از تحصیل طلاب بیشتر از دانشجویان است. زنان نسبت به مردان، متأهلان نسبت به مجردان از سبک زندگی بیشتری برخوردارند. بین سن، رضایت از تحصیل، سرمایه فرهنگی، پایگاه اقتصادی- اجتماعی با سبک زندگی سلامت محور رابطه ی معناداری وجود دارد؛ که این رابطه برای سن مثبت و ضعیف، پایگاه اقتصادی-اجتماعی منفی و ضعیف، رضایت از تحصیل مثبت و قوی است اما بین استفاده از وسایل ارتباط جمعی با سبک زندگی سلامت محور رابطه معناداری وجود ندارد. متغیرهای مستقل در معادله رگرسیون توانستند، 6/42 درصد از تغییرات متغیر سبک زندگی سلامت محور را تبیین کنند. بیشترین اثرات بر روی متغیر وابسته به ترتیب رضایت از تحصیل، سرمایه فرهنگی، جنس، سن بود.