نام پژوهشگر: لیلا خدابنده لو
لیلا خدابنده لو لیلا پیری
مقدمه وهدف:انواع گوناگون برنامه های نوبت کاری وجود داردکه هریک از آنها دارای جوانب مثبت ومنفی هستند.هدف از این مطالعه مقایسه خواب وعملکرد ذهنی در نوبت های کاری 8 و12ساعته بود. روش بررسی: در این مطالعه طولی 61نفر از 187 نفر کارکنان نوبت کار یکی از پالایشگاهای نفت با روش مبتنی بر هدف انتخاب شدند.مقرر شد این کارکنان به مدت 6ماه در نوبت های 12 ساعته کار کرده و پس از تغییر شیفتهای کاری مجددا به شیفت کاری 8 ساعته باز گردند. در این بررسی از پرسشنامه اطلاعات عمومی، پرسشنامه خواب آلودگی اپورس و جدول ثبت خواب روزانه برای جمع آوری اطلاعات شخصی ومقدار خواب افراد استفاده شدواز نرم افزار pvt نیز برای اندازه گیری زمان واکنش وپاسخ های خطا جهت ارزیابی عملکرد ذهنی در ابتدا وانتهای شیفتهای کاری استفاده گردید.علاوه بر این از متر و ترازو جهت تعیین قد ووزن افراد به منظور محاسبه شاخص توده بدنی در هر دو شیفت استفاده شد. اطلاعات در پایان 6ماه از شیفت کاری 12ساعته وسپس، بعد از 6ماه از کار در شیفت کاری 8ساعته، از همان کارگران جمع آوری شد. یافته ها: میانگین زمان خواب کلی در شیفت 12 ساعته 20/6 ساعت ودر شیفت 8ساعته 41/6 ساعت بود که اختلاف اینها معنی دار نبود. بین میانگین های خواب آلودگی در شیفت 12ساعته(88/10) وشیفت8 ساعته(35/10) وبین میانگین شاخص توده بدنی در شیفت 12ساعته( kg/m^282/26) وشیفت 8ساعته (kg/m^252/25) وهمچنین بین میانگین تاخیر در بخواب رفتن در دو شیفت کاری 12 ساعته(24/13دقیقه)و8ساعته (35/11دقیقه) تفاوت معنی دار یافت شد. تفاوت بین میانگین زمان واکنش در شروع شیفت 12 ساعته( 80/451میلی ثانیه)وشیفت8ساعته(12/416میلی ثانیه) همچنین تفاوت بین میانگین های زمان واکنش در انتهای شیفت 12ساعته(22/382میلی ثانیه)وشیفت 8ساعته(98/390میلی ثانیه) معنی دار نبود.تفاوت بین میانگین های پاسخ خطادر شروع شیفت 12 ساعته(3.74)وشیفت 8ساعته(2.98)معنی داربود(p<0/05). این تفاوت در انتهای شیفت ها نیز معنی دار بود (74/3در شیفت 12 ساعته درمقابل 36/2در شیفت 8ساعته)(p<0/01). نتیجه گیری:در شیفت های 12ساعته خواب آلودگی، شاخص توده بدنی و مدت زمان تاخیر در بخواب رفتن افزایش داشت. ولی با وجود اینکه بین میانگین مقدار خواب دوره شب کاری تفاوت معنی دار وجود داشت ولی در مقدار خواب کلی (که میانگین خواب دوره های صبح کاری، عصر کاری، شب کاری واستراحت بود) تفاوت معنی دار یافت نشد. همچنین در شیفتهای 12 ساعته عملکرد ذهنی کاهش داشت (افزایش پاسخ های خطای بدست آمده از نرم افزار pvt در شروع شیفت12 ساعتهدر مقایسه با شیفت 8ساعته(. طبق نتایج مطالعه در عملکرد ذهنی وخواب کارکنان در شیفتهای 12 ساعته نسبت به 8ساعته اختلال بیشتری مشاهده می شود. کلید واژه ها: نوبت کاری 12ساعته و8ساعته- عملکرد ذهنی- زمان پاسخدهی- پاسخ های خطا
لیلا خدابنده لو صادق نصری
این پژوهش با هدف پیشبینی خودناتوانسازی تحصیلی بر اساس ابعاد انگیزش تحصیلی و سبک- های هویت در دانشآموزان مقطع متوسطه شهر همدان انجام شده است. جامعهی آماری این پژوهش کلیهی دانشآموزان دختر و پسر دبیرستانهای دولتی شهر همدان و تعداد نمونه 193 نفر بودند که به روش نمونهگیری خوشهای چند مرحلهای انتخاب شدند. در این پژوهش از سه پرسشنامه مقیاس خودناتوانسازی تحصیلی میدگلی و همکاران ) 222 (، مقیاس انگیزش تحصیلی ams والرند و همکاران ) 3990 ( و پرسشنامهی سبکهای هویت برزونسکی ) 3990 ( استفاده شد. دادهها به وسیلهی ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون گام به گام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که ابعاد انگیزش تحصیلی و سبکهای هویت با خودناتوانسازی تحصیلی رابطهی معنادار دارند. نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که از میان ابعاد انگیزش تحصیلی، بیانگیزگی بهترین پیشبین برای خودناتوانسازی تحصیلی است و از میان سبکهای هویت، سبک هویت سردرگم/اجتنابی و سبک هویت هنجاری در دو گام خودناتوانسازی تحصیلی را پیش بینی میکنند. در مجموع یافتهها بیانگر آن است که میتوان با کاهش بیانگیزگی در مدارس و کاهش گرایش دانش- آموزان به سبک هویت سردرگم/اجتنابی از آثار زیانبار رفتارهای خودناتوانسازی تحصیلی جلوگیری به عمل آورد.