نام پژوهشگر: نیلوفر بصیری داریان
نیلوفر بصیری داریان محمدجواد مهدوی نژاد
چکیده تغییر در نوع زندگی و پیشرفت تکنولوژی در جوامع امروز باعث کاهش ارتباط انسان امروزی با محیط طبیعی شده است و تا حد امکان، طبیعت از آن حذف شده است، لازم است این ارتباط دوباره برقرار شود. مدارس، یکی از مهمترین فضاها برای برقراری دوباره ارتباط انسان و محیط طبیعی است. حضور طبیعت در فضاهای آموزشی امروز؛ به عنوان مهمترین فضاهای عمومی در تمام دنیا؛ اغلب به صورت بسیار محدود اتفاق میافتد و همین حضور محدود نیز بدون در نظر گرفتن نیازهای خاص دانشآموزان و قابلیتهای بالای محیطهای طبیعی در برآوردن این نیازها صورت میگیرد. در همین راستا معماری زیستمبنا (معماری بیونیک) در تلاش برای روح بخشیدن به ساختمان و برقراری ارتباط انسان و محیط طبیعی است تا بتواند زنده بودن ساختمان را القا کند. این یک باور متعالی است که با زندهبودن محیطزیست، هماهنگی کامل با طبیعت ایجاد میشود. در این پژوهش به عنوان سوال اصلی در پی یافتن ساز و کارهای معماری زیستمبنا در نحوه طراحی فضای آموزشی هستیم. در پایاننامه به منظور پاسخ به سوالات پژوهش از روش تحقیق توصیفی - تحلیلی و راهکارهای ترکیبی برای بیان ویژگیهای معماری زیستمبنا و چگونگی استفاده از آن در فضای آموزشی استفاده شده است. روش جمعآوری اطلاعات نیز برآیندی از روش گردآوری کتابخانهای و مطالعات موردی میباشد .استفاده از ابزارهای مطالعه کتابخانهای در کنار درج نمونههای مربوط با استفاده از روش تحقیق توصیفی- تحلیلی موجب میشود تا بتوان پیشنهادهای قابل قبولی برای هدایت فرایند طراحی معماری در اختیار طراحی قرار داد. دستاوردهای پژوهش نشان می دهد معماری زیست مبنا قادر به پاسخ گویی نیاز های ساختار معماری فضای آموزشی با الگوبرداری از طبیعت به بهترین و کارآمد ترین حالت است. واژگان کلیدی: معماری، زیست مبنا، طبیعت، فضای آموزشی.