زبان عربی زبانی است که دویست مییلون نفر از خاورمیانه تا شمال آفریقا به آن تکلم می کنند وهمچنین پنجمین زبان بین المللی و زبان اسلام و قرآن است. امروزه در عصری که ارتباطات و تعاملات مجازی و سریع شده یادگیری زبان عربی و لهجه های این زبان واجب تر شده است. بیشتر زبان های دنیا در درون خود از سطح یکسانی برخوردار نیستند لذا هر کسی طبق موقعیت کلامی خود از سطح زبانی جامعه استفاده می کند. زبان عربی شمار فراوانی از گویش ها و لهجه های گوناگون را دربرمی گیرد که به طور کلی به سه بخش تقسیم می شود: *عربی کلاسیک یا قرآن ((به عربی: اللغه العربیه الفصحی)) *عربی استاندارد یا شیوا و یا کتابی عربی محاوره اییا دارجه((به عربی:اللهجه العامیه)) در تمام کشورهای عربی،لهجهاستاندارد جهت تدریس در مدارس و تألیف کتاب ها و جراید به کار برده می شود، اما هر بخشی از جهان عرب، گویش محلی ویژه خود را دارد که گاه تفاوت های میان آنها به اندازه ای است که عرب ها مجبور به سخنوری به عربی کتابی و یا انگلیسی و یا زبان واسط دیگری با هم می شوند. دلیل شمار فراوان گویش ها و لهجه ها در زبان عربی را تأثیر زبان های پیشین موجود در آن بخش ها پیش از چیرگی زبان عربی بر آن منطقه ها دانسته اند. در این پژوهش به بررسی لهجه های عربی معاصر "اللهجه الدارجه" یا "اللهجه العامّه" به روش کاربردی بصورت درس های مجزا با ارایه تمرین و دیالوگ های بین متنی و ارایه ضرب المثل ها تا حدودی نسبت به معرفی آن لهجه پرداخته ایم. در این پژوهش با استفاده از روش کاربردی به بررسی چهار لهجه عراقی ، مصری ، کویتی و سوری پرداخته شده است.