کوفتگی عضلانی تأخیری حالتی ناخوشایند همراه با درد عضلانی است که یک یا دو روز پس از فعالیت بدنی شدید احساس می شود و معمولاً به دنبال فعالیت جسمانی پر فشار و غیرمعمول به ویژه حین انقباض های عضلانی برونگرا به وجود می آید. هدف از این پژوهش، به کارگیری پروتکل حرکت درمانی و ماساژ به طور هم زمان جهت جلوگیری و درمان کوفتگی تأخیری در عضلات اندام تحتانی می باشد. این پژوهش از نوع نیمه تجربی بود. شرکت کنندگان در این تحقیق 30 نفر دختران غیر ورزشکاری با میانگین سن (9/24 سال)، میانگین وزن(8/55 کیلوگرم)، میانگین قد (4/160 سانتی متر) و میانگین bmi (75/21 کیلوگرم بر مترمربع) بودند که به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. از آزمودنی ها در هر دو گروه خواسته شد تا بر روی تردمیل با سرعت 5 کیلومتر بر ساعت خود را گرم نموده. سپس به مدت 15 دقیقه با سرعت 5 کیلومتر بر ساعت بر روی تردمیل با شیب 10- درجه دویدند تا انقباضات اکسنتریک جهت ایجاد کوفتگی عضلانی در آن ها ایجاد شد سپس حرکت درمانی گروه تجربی با کاهش سرعت تردمیل تا متوقف شدن آن انجام گرفت. سپس به مدت 20 دقیقه به طور همزمان و یکسان هر دو پای آن ها ماساژ داده شد. در گروه کنترل پس از دویدن، افراد به استراحت پرداختند و از هیچ نوع درمانی استفاده نشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار spss "نسخه 19" استفاده گردید. از آمار توصیفی و آمار استنباطی برای توصیف و بررسی صحت فرضیه ها کمک گرفته و در قسمت آمار استنباطی، از تحلیل واریانس(برای داده های تکراری) استفاده می شود. میانگین قدرت عضلانی در پس آزمون در گروه ماساژ نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری متفاوت یود. علاوه بر این، میانگین درد عضلانی نیز در گروه ماساژ نسبت به گروه کنترل به طور معنی داری کمتر بود.نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که حرکت درمانی و ماساژ به طور هم زمان بر کوفتگی تأخیری در عضلات اندام تحتانی موثر است.