علیرغم مطالعات بسیاری که به مسائل فقر پرداخته اند، اما تعداد کمی از این مطالعات ماهیت دائمی یا گذرایی پدیده را بررسی کرده اند. این مطالعه به دنبال تجزیه فقر به دو مولفه فقر مزمن و فقر گذرا و همچنین برآورد آنها در نسل های مورد بررسی است. بنابراین به دنبال تشخیص گروه هایی که به وسیله گذار مکرر به فقر از کسانیکه به طور دائمی و مزمن فقیر هستند، می باشد.همچنین برای بررسی و اثرگذاری سیاست های بخش عمومی، دوره های مورد بررسی را دوره های فعالیت سه دولت گذشته در نظر گرفته است.در این مطالعه به دلیل فقدان داده های تابلویی از داده های شبه تابلویی استفاده شده است. برای سنجش فقر مزمن و گذرا از ماتریس مارکوف استفاده که این ماتریس جزء مقیاس هایی است که تحرک را به صورت مستقل بررسی می کند و همچنین برای تخمین احتمالات وضعیت گذرا و مزمن در نسل های مورد نظر از مدل پروبیت استفاده شده است.نتایج تحقیق نشان می دهد که فقر مزمن و گذرا طی فعالیت سه دولت گذشته در سال های91-68 کماکان مشابه هم بوده است. این مسئله به عدم تأثیر سیاست های بخش عمومی بر کاهش فقر و شکست ساختاری مهمی در اقتصاد ایران اشاره می کند. خانوارهای روستایی و خانوارهایی که تعداد اعضای آنها بیشتر از 6 نفر باشد و خانوار هایی با سرپرست زن و خانوارهایی با تحصیلات زیر 9 سال بیشتر در معرض آسیب پذیری فقر مزمن هستند. سرپرست خانوار با تحصیلات عالی و مهارت های تخصصی تا حد زیادی میزان آسیب پذیری خانوارها را نسبت به فقر مزمن کاهش می دهد. خانوارهای شهری، خانوارهایی با سرپرست مرد، با تعداد اعضای کمتر خانوار و همچنین خانوارهای با سرپرست تحصیلات بالا بیشتر مواجه با فقر گذرا هستند.