چکیده : زمینه و هدف : ارتقاء بهداشت و تامین سلامت سالمندان جامعه که در سالهای آتی بخش بزرگی از جمعیت را به خود اختصاص خواهند داد ؛ از ارکان مهم پیشرفت جوامع می باشد. شواهد موجود نشان می دهد بالغ بر 53 % مرگ و میر افراد با سبک زندگی آنها ارتباط دارد. اهمیت سبک زندگی و عوامل مرتبط با آن محققان را بر آن داشت که به بررسی سبک زندگی و سلامت بپردازند. هدف کلی این مطالعه تعیین وضعیت سبک زندگی و سلامت عمومی و عوامل پیش بینی کننده آنها در سالمندان شهر تهران بود. روش بررسی : این مطالعه از نوع توصیفی-تحلیلی بوده و کلیه سالمندان شهر تهران که فاقد هرگونه مشکلات شناختی بودند جامعه پژوهش را تشکیل می دادند. تعداد نمونه 400 نفر سالمند بالای 60 سال بودند که از 5 محدوده تهران (شمال ,جنوب ,مرکز ,شرق و غرب ) به صورت تصادفی خوشه ای چند مرحله ای انتخاب و وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات پرسشنامه مشتمل بر سه بخش دموگرافیک , سبک زندگی سالمندان در ابعاد (ورزش , تغذیه , روابط بین فردی و اجتماعی , پیشگیری و مدیریت استرس ) و سلامت عمومی ghq 28 موردی بود که توسط سالمندان مورد مطالعه تکمیل گردید. یافته ها : یافته های پژوهش نشان داد که سبک زندگی 95% سالمندان مورد مطالعه در حد متوسط قرار دارد و نتایج آنالیز با رگرسیون چندگانه نشان داد که سبک زندگی و حیطه های آن با سلامت عمومی و زیر مقیاس های آن رابطه معناداری(01/0>p) داشتند و نمره سبک زندگی با نمره سلامت عمومی رابطه معنادار معکوس در حد متوسط (4/0-=r)داشت. نتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین سبک زندگی و سلامت عمومی سالمندان شهر تهران همبستگی متوسطی وجود دارد و این بدان معنی است که سلامت عمومی آنها احتمالا متاثر از سایر متغیر های اجتماعی اثر گذار بر سلامت عمومی از جمله سیستمهای پیچیده نظام خدمات بهداشتی درمانی،عوامل روانی اجتماعی و آموزش های تغییر رفتار سلامت زا و عوامل اقتصادی بر سلامت عمومی موثر میباشد لذا پیشنهاد می گردد جهت روشن شدن تاثیر این متغیر ها، تحقیقات بیشتری در خصوص تاثیر متغیر های اجتماعی اثر گذار بر سلامت عمومی سالمندان انجام شود.