هدف اصلی این مطالعه بررسی اثرات غیرخطی توسعه ی مالی بر رشد اقتصادی ایران طی دوره ی زمانی 1389:4-1369:1 با استفاده از مدل رگرسیون انتقال ملایم است. نتایج تجربی نشان می دهد توسعه ی مالی اثرات نامتقارنی بر روی رشد اقتصادی دارد و این امر به میزان توسعه یافتگی مالی بستگی دارد. این اثرات نامتقارن در قالب یک ساختار سه رژیمی بر رشد اقتصادی ایران تأثیر گذاشته است. در سطوح توسعه ی مالی بالا و پایین (رژیم های کناری)، توسعه ی مالی اثر مثبت و قابل توجهی بر رشد اقتصادی جاری دارد. این در حالی است که در سطوح متوسط توسعه ی مالی، این اثر منفی و بسیار ناچیز است.