هدف از این تحقیق، بررسی تاثیر درک مدیران هتل های ایران ازبازاریابی ارتباطی بر امکان بکارگیری مدیریت ارتباط با مشتری از طریق نقش واسط امکان ادامه استفاده از بازاریابی ارتباطی بود. این تحقیق کاربردی و از لحاظ نحوه گردآوری اطلاعات، توصیفی و از نظر همبستگی، مبتنی بر مدل معادلات ساختاری است و ازآنجا که بوسیله پرسشنامه به بررسی نظرات پاسخ دهندگان پرداخته، از نظر روش اجرا پیمایشی در قلمرو زمانی سال 1393 است. جامعه آماری شامل مدیران کل (مدیر عامل)، مدیران بازاریابی وفروش و پذیرش در هتل های چهار و پنج ستاره کشور براساس لیست اخذ شده از سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری می باشد. با توجه به حجم جامعه در دسترس و فرمول نمونه گیری کوکران حداقل حجم نمونه تعداد 127 نفر تعیین و تعداد پرسشنامه دریافت شده و قابل تجزیه و تحلیل 137 پرسشنامه بود. در جهت تحقق هدف محوری، چهار فرضیه مطرح شد. جهت آزمون فرضیه ها از مقدار احتمال (t-value) حاصل از برازش مدل در حالت معنی داری پارامترها استفاده شد. مناسبت (برازندگی) مدل پیشنهادی با تبیین فرضیه ها در حالت تخمین استاندارد و معنی داری پارامترها با استفاده از نرم افزار smartpls بررسی گردید. به کمک آزمون تحلیل مسیر روابط بین مولفه های مدل مورد تایید واقع شد و بر اساس مدل برازش داده شده نتایج نشان داد: بین درک مدیران از عملکرد بازاریابی رابطه مند و امکان ادامه استفاده از بازاریابی رابطه مند رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین امکان استفاده از بازاریابی رابطه مند و امکان به کار گیری مدیریت ارتباط با مشتریان در آینده رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین مدیریت ارتباط با مشتریان و درک مدیران از عملکرد بازاریابی رابطه مند رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد. بین درک مدیران از عملکرد بازاریابی رابطه مند و مدیریت ارتباط با مشتریان از طریق امکان ادامه استفاده از بازاریابی رابطه مند رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.