با توجه به آنکه رویکرد اقتصاد دانش بنیان می طلبد که فرصت رشد برای افراد جامعه به گونه ای فراهم شود که توانایی و پتانسیل تک تک افراد جامعه امکان شکوفایی داشته باشد لذا توجه به نهادهایی که به ایجاد فرصت رشد کسب وکار به این شکوفایی کمک می کنند اهمیتی مضاعف می یابد. در این میان مراکز رشد یکی از ارکان مهم در توسعه اقتصاد دانش بنیان هستند و همراستایی عملکرد آنها با اهداف استراتژیکشان می تواند در راستای شتاب-دهی به حرکت به سوی اقتصاد دانش بنیان موثر باشد. همراستایی استراتژیک مراکز رشد را به دو بعد تناسب درونی و تناسب بیرونی تقسیم کردیم و برای هر کدام از این دو بعد عواملی را استخراج نمودیم. عواملی استخراج شده را با روش ترکیبی پرسش نامه به همراه مصاحبه در مراکز رشد متنوع شهر تهران مورد سنجش قرار دادیم که عوامل با توجه به تحلیل های آماری بر اساس پرسش نامه ها اولویت بندی شدند و در این میان عوامل دیگری نیز از مصاحبه ها به موارد قبلی اضافه گردیدند. نهایتا به ترتیبی دست یافتیم که عوامل همراستایی درونی و نیز عوامل همراستایی بیرونی را به همراه درجه اهمیت شان مشخص می کند.