گروش اهل ذمه به اسلام از موضوعات بحث برانگیز و مهم در تاریخ اسلام می باشد. این موضوع بعد از ظهور اسلام و پس از آنکه به اهل کتاب( مسیحیان، یهودیان و مجوسان) ساکن در جامعه اسلامی اجازه داده شد. تا با پرداخت جزیه بر دین خود باقی بمانند و در حمایت حکومت اسلامی به عنوان اهل ذمه در کنار مسلمانان زندگی کنند مطرح شد. روند گروش اهل ذمه به اسلام در سده نخست اسلام از عصر نبوی تا خلافت عمربن عبدالعزیز متأثر از عوامل مختلف سیاسی، اجتماعی، اقتصادی و عقیدتی یکسان نبود و با فراز و فرودهای همراه بود. چنانکه گاه به طور گسترده مسلمان می شدند و گاه این امر روندی کند داشت. این پژوهش بر آن است تا با استفاده از روش توصیفی- تحلیلی به بررسی تأثیر اصلاحات مالی عمربن عبدالعزیز بر گروش اهل ذمه به اسلام بپردازد. بر اساس مطالعات انجام شده در این پژوهش می توان گفت عمر بن عبدالعزیز با اصلاحاتی که در نظام مالی دولت یعنی هزینه ها و درآمدهای دولت انجام داد توانست به بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی نومسلمانان از طریق برداشتن جزیه و سهیم کردن آنان در بیت المال کمک کند و همین امر سبب افزایش روند گروش اهل ذمه به اسلام در دوره او شد.