در مطالعه حاضر ویژگیهای پتروگرافی، ژئوشیمیایی و محیط رسوبی سازند گچساران در میدان نفتی گچساران، مورد بررسی قرار گرفت. تناوب انیدریت و مارن و آهک نشانه تغییرات شرایط رسوبگذاری است. سنگ آهک به صورت مادستون، وکستون و پکستون بوده و مادستون فراوان ترین رخساره کربناته می باشد. بافت های دیاژنتیکی مشاهده شده شامل موارد زیر است: نودولار، جانشینی، انترالیتیک، پورفیروبلاستیک، و جریانی، اسفرولیتی، لانه زنبوری، و چوب کبریتی. نتاج آنالیز xrf نمونه ها نیز نشان می دهد که اکسیدهای cao، sio2 و so3 فراوانترین اجزاء تشکیل دهنده هستند. همبستگی بالای اکسیدهای cao و so3 رابطه تغییرات آنها را در محیط تبخیری اثبات می کند. رابطه ی معکوس تغییرات اکسید سیلیسیم (sio2) با so3 نیز می تواند نشانگر رخداد فرآیند سیلیسی شدن بوده که منشأ احتمالی این سیلیس، قاره ای است. سایر عناصر نیز با تغییرات سیلیس روندهایی را نشان می دهند. عنصر ba در قاعده و بخش فوقانی نسبت به بخش میانی تغییر محسوسی را نشان داده و ترجیحاً اندیکاتور مناسبی برای تعیین پالئوسالینیته می باشد. sr نیز دارای روند افزایشی نسبتاً روشنی در بخش قاعده و بخش فوقانی را نشان می دهد. این امر نشانه افزایش درجه شوری در این بخشها می تواند باشد. وجود لایه های نمکی در بالای پوش سنگ موید این نکته است. عناصر دیگری نظیر zn، p،cu، zr، mn، wو pb نیز روند مشخصی را در بخش قاعده نشان می دهند. همه این تغییرات می تواند در ارتباط با تغییر شرایط آب و هوایی نیز باشد. بدین ترتیب که در این زمان آب و هوا خشکتر از سایر دورانها بوده است.